Formentabelle zu „adinspectare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adinspecto | adinspector |
2. Person Singular | adinspectas | adinspectare, adinspectaris |
3. Person Singular | adinspectat | adinspectatur |
1. Person Plural | adinspectamus | adinspectamur |
2. Person Plural | adinspectatis | adinspectamini |
3. Person Plural | adinspectant | adinspectantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adinspectabam | adinspectabar |
2. Person Singular | adinspectabas | adinspectabare, adinspectabaris |
3. Person Singular | adinspectabat | adinspectabatur |
1. Person Plural | adinspectabamus | adinspectabamur |
2. Person Plural | adinspectabatis | adinspectabamini |
3. Person Plural | adinspectabant | adinspectabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adinspectabo | adinspectabor |
2. Person Singular | adinspectabis | adinspectabere, adinspectaberis |
3. Person Singular | adinspectabit | adinspectabitur |
1. Person Plural | adinspectabimus | adinspectabimur |
2. Person Plural | adinspectabitis | adinspectabimini |
3. Person Plural | adinspectabunt | adinspectabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adinspectavi | — |
2. Person Singular | adinspectavisti | — |
3. Person Singular | adinspectavit | — |
1. Person Plural | adinspectavimus | — |
2. Person Plural | adinspectavistis | — |
3. Person Plural | adinspectavere, adinspectaverunt, adinspectare | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adinspectaveram | — |
2. Person Singular | adinspectaveras | — |
3. Person Singular | adinspectaverat | — |
1. Person Plural | adinspectaveramus | — |
2. Person Plural | adinspectaveratis | — |
3. Person Plural | adinspectaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adinspectavero | — |
2. Person Singular | adinspectaveris, adinspectaris | — |
3. Person Singular | adinspectaverit | — |
1. Person Plural | adinspectaverimus | — |
2. Person Plural | adinspectaveritis | — |
3. Person Plural | adinspectaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adinspectem | adinspecter |
2. Person Singular | adinspectes | adinspectere, adinspecteris |
3. Person Singular | adinspectet | adinspectetur |
1. Person Plural | adinspectemus | adinspectemur |
2. Person Plural | adinspectetis | adinspectemini |
3. Person Plural | adinspectent | adinspectentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adinspectarem | adinspectarer |
2. Person Singular | adinspectares | adinspectarere, adinspectareris |
3. Person Singular | adinspectaret | adinspectaretur |
1. Person Plural | adinspectaremus | adinspectaremur |
2. Person Plural | adinspectaretis | adinspectaremini |
3. Person Plural | adinspectarent | adinspectarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adinspectaverim | — |
2. Person Singular | adinspectaveris, adinspectaris | — |
3. Person Singular | adinspectaverit | — |
1. Person Plural | adinspectaverimus | — |
2. Person Plural | adinspectaveritis | — |
3. Person Plural | adinspectaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | adinspectavissem | — |
2. Person Singular | adinspectavisses | — |
3. Person Singular | adinspectavisset | — |
1. Person Plural | adinspectavissemus | — |
2. Person Plural | adinspectavissetis | — |
3. Person Plural | adinspectavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | adinspectare | adinspectavisse |
Passiv | adinspectari, adinspectarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | adinspecta | adinspectare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | adinspectate | adinspectamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | adinspectato | adinspectator |
3. Person Singular | adinspectato | adinspectator |
2. Person Plural | adinspectatote | — |
3. Person Plural | adinspectanto | adinspectantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | adinspectata, adinspectatum, adinspectatus | adinspectata, adinspectatae, adinspectati |
Genitiv | adinspectatae, adinspectati | adinspectatarum, adinspectatorum |
Dativ | adinspectatae, adinspectato | adinspectatis |
Akkusativ | adinspectatam, adinspectatum | adinspectata, adinspectatas, adinspectatos |
Ablativ | adinspectata, adinspectato | adinspectatis |
Vokativ | adinspectata, adinspectate, adinspectatum | adinspectata, adinspectatae, adinspectati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | adinspectans | adinspectantes, adinspectantia |
Genitiv | adinspectantis | adinspectantium, adinspectantum |
Dativ | adinspectanti | adinspectantibus |
Akkusativ | adinspectans, adinspectantem | adinspectantes, adinspectantia |
Ablativ | adinspectante, adinspectanti | adinspectantibus |
Vokativ | adinspectans | adinspectantes, adinspectantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | adinspectatura, adinspectaturum, adinspectaturus | adinspectatura, adinspectaturae, adinspectaturi |
Genitiv | adinspectaturae, adinspectaturi | adinspectaturarum, adinspectaturorum |
Dativ | adinspectaturae, adinspectaturo | adinspectaturis |
Akkusativ | adinspectaturam, adinspectaturum | adinspectatura, adinspectaturas, adinspectaturos |
Ablativ | adinspectatura, adinspectaturo | adinspectaturis |
Vokativ | adinspectatura, adinspectature, adinspectaturum | adinspectatura, adinspectaturae, adinspectaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | adinspectanda, adinspectandum, adinspectandus | adinspectanda, adinspectandae, adinspectandi |
Genitiv | adinspectandae, adinspectandi | adinspectandarum, adinspectandorum |
Dativ | adinspectandae, adinspectando | adinspectandis |
Akkusativ | adinspectandam, adinspectandum | adinspectanda, adinspectandas, adinspectandos |
Ablativ | adinspectanda, adinspectando | adinspectandis |
Vokativ | adinspectanda, adinspectande, adinspectandum | adinspectanda, adinspectandae, adinspectandi |
152 (228) Formen für „adinspectare“