Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "amicire"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amicio	amicior
2. Person Singular	amicis, amicisque, amicissume	amiciris
3. Person Singular	amicit, amicitarium	amicitur
1. Person Plural	amicimus	amicimur
2. Person Plural	amicitis	amicimini
3. Person Plural	amiciunt	amiciuntur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amicbam, amiciebam	amiciebar
2. Person Singular	amicbas, amiciebas	amiciebare, amiciebaris
3. Person Singular	amicbat, amiciebat	amiciebatur, amiciebaturque
1. Person Plural	amicbamus, amiciebamus	amiciebamur
2. Person Plural	amiciebatis, amicbatis	amiciebamini
3. Person Plural	amicbant, amiciebant	amiciebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amicibo, amiciam	amiciar, amicibor
2. Person Singular	amicies, amicibis	amiciberis, amiciere, amicieris
3. Person Singular	amiciet, amicibit	amiciberit, amicietur
1. Person Plural	amiciemus, amicibimus	amiciemur, amicibimur
2. Person Plural	amicibitis, amicietis	amiciemini, amicibimini
3. Person Plural	amicibunt, amicient	amicibuntur, amicientur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amicui, amixi	—
2. Person Singular	amicuisti, amixisti	—
3. Person Singular	amicuit, amixit	—
1. Person Plural	amicuimus, amiximus	—
2. Person Plural	amicuistis, amixistis	—
3. Person Plural	amicuerunt, amixerunt, amixere, amicuere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amixeram, amicueram	—
2. Person Singular	amixeras, amicueras	—
3. Person Singular	amixerat, amicuerat	—
1. Person Plural	amixeramus, amicueramus	—
2. Person Plural	amixeratis, amicueratis	—
3. Person Plural	amixerant, amicuerant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amicuero, amixero	—
2. Person Singular	amicueris, amixeris	—
3. Person Singular	amicuerit, amixerit	—
1. Person Plural	amicuerimus, amixerimus	—
2. Person Plural	amicueritis, amixeritis	—
3. Person Plural	amicuerint, amixerint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amiciam	amiciar
2. Person Singular	amicias	amiciare, amiciaris
3. Person Singular	amiciat	amiciatur
1. Person Plural	amiciamus	amiciamur
2. Person Plural	amiciatis	amiciamini
3. Person Plural	amiciant	amiciantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amicirem	amicirer
2. Person Singular	amicires	amicirere, amicireris
3. Person Singular	amiciret	amiciretur
1. Person Plural	amiciremus	amiciremur
2. Person Plural	amiciretis	amiciremini
3. Person Plural	amicirent	amicirentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amixerim, amicuerim	—
2. Person Singular	amicueris, amixeris	—
3. Person Singular	amicuerit, amixerit	—
1. Person Plural	amixerimus, amicuerimus	—
2. Person Plural	amicueritis, amixeritis	—
3. Person Plural	amicuerint, amixerint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	amicuissem, amixissem	—
2. Person Singular	amicuisses, amixisses	—
3. Person Singular	amicuisset, amixisset	—
1. Person Plural	amicuissemus, amixissemus	—
2. Person Plural	amicuissetis, amixissetis	—
3. Person Plural	amicuissent, amixissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	amicire	amicuisse, amixisse
Passiv	amiciri, amicirier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	amicique, amici	amicire
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	amicitae, amicite	amicimini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	amicito	amicitor
3. Person Singular	amicito	amicitor
2. Person Plural	amicitote	—
3. Person Plural	amiciunto	amiciuntor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	amictus, amicta, amictum	amicti, amicta, amictae
Genitiv	amicti, amicti, amictae	amictorum, amictorum, amictarum
Dativ	amicto, amicto, amictae	amictis
Akkusativ	amictum, amictam, amictum	amicta, amictos, amictas
Ablativ	amicta, amicto, amicto	amictis
Vokativ	amicta, amictum, amicte	amicti, amicta, amictae

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	amiciens	amicientes, amicientia
Genitiv	amicientis	amicientium, amicientum
Dativ	amicienti	amicientibus
Akkusativ	amiciens, amicientem	amicientes, amicientia
Ablativ	amiciente, amicienti	amicientibus
Vokativ	amiciens	amicientes, amicientia

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	amicturus, amictura, amicturum	amicturi, amictura, amicturae
Genitiv	amicturi, amicturae, amicturi	amicturorum, amicturorum, amicturarum
Dativ	amicturo, amicturo, amicturae	amicturis
Akkusativ	amicturam, amicturum, amicturum	amictura, amicturos, amicturas
Ablativ	amictura, amicturo, amicturo	amicturis
Vokativ	amictura, amicturum, amicture	amicturi, amictura, amicturae

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	amicienda, amiciundus, amiciunda, amiciendum, amiciundum, amiciendus	amiciendi, amiciundi, amicienda, amiciunda, amiciendae, amiciundae
Genitiv	amiciundi, amiciundi, amiciendae, amiciundae, amiciendi, amiciendi	amiciendorum, amiciendorum, amiciundorum, amiciundorum, amiciendarum, amiciundarum
Dativ	amiciendo, amiciendo, amiciundo, amiciundo, amiciendae, amiciundae	amiciendis, amiciundis
Akkusativ	amiciundum, amiciendam, amiciundam, amiciendum, amiciendum, amiciundum	amicienda, amiciunda, amiciendos, amiciundos, amiciendas, amiciundas
Ablativ	amicienda, amiciunda, amiciendo, amiciendo, amiciundo, amiciundo	amiciendis, amiciundis
Vokativ	amicienda, amiciunda, amiciendum, amiciende, amiciundum, amiciunde	amiciendi, amiciundi, amicienda, amiciunda, amiciendae, amiciundae

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum