Formentabelle zu „compensare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | compenso | compensor |
2. Person Singular | compensas | compensare, compensaris |
3. Person Singular | compensat | compensatur |
1. Person Plural | compensamus | compensamur |
2. Person Plural | compensatis | compensamini |
3. Person Plural | compensant | compensantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | compensabam | compensabar |
2. Person Singular | compensabas | compensabare, compensabaris |
3. Person Singular | compensabat | compensabatur |
1. Person Plural | compensabamus | compensabamur |
2. Person Plural | compensabatis | compensabamini |
3. Person Plural | compensabant | compensabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | compensabo | compensabor |
2. Person Singular | compensabis | compensabere, compensaberis |
3. Person Singular | compensabit | compensabitur |
1. Person Plural | compensabimus | compensabimur |
2. Person Plural | compensabitis | compensabimini |
3. Person Plural | compensabunt | compensabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | compensavi | — |
2. Person Singular | compensavisti | — |
3. Person Singular | compensavit | — |
1. Person Plural | compensavimus | — |
2. Person Plural | compensavistis | — |
3. Person Plural | compensare, compensarunt, compensavere, compensaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | compensaveram | — |
2. Person Singular | compensaveras | — |
3. Person Singular | compensaueratque, compensaverat | — |
1. Person Plural | compensaveramus | — |
2. Person Plural | compensaveratis | — |
3. Person Plural | compensaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | compensavero | — |
2. Person Singular | compensaris, compensaveris | — |
3. Person Singular | compensaverit | — |
1. Person Plural | compensaverimus | — |
2. Person Plural | compensaveritis | — |
3. Person Plural | compensaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | compensem | compenser |
2. Person Singular | compenses | compensere, compenseris |
3. Person Singular | compenset | compensetur |
1. Person Plural | compensemus | compensemur |
2. Person Plural | compensetis | compensemini |
3. Person Plural | compensent | compensentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | compensarem | compensarer |
2. Person Singular | compensares | compensarere, compensareris |
3. Person Singular | compensaret | compensaretur |
1. Person Plural | compensaremus | compensaremur |
2. Person Plural | compensaretis | compensaremini |
3. Person Plural | compensarent | compensarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | compensaverim | — |
2. Person Singular | compensaris, compensaveris | — |
3. Person Singular | compensaverit | — |
1. Person Plural | compensaverimus | — |
2. Person Plural | compensaveritis | — |
3. Person Plural | compensaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | compensavissem | — |
2. Person Singular | compensavisses | — |
3. Person Singular | compensavisset | — |
1. Person Plural | compensavissemus | — |
2. Person Plural | compensavissetis | — |
3. Person Plural | compensavissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | compensa | compensare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | compensate | compensamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | compensato | compensator |
3. Person Singular | compensato | compensator |
2. Person Plural | compensatote | — |
3. Person Plural | compensanto | compensantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | compensatum, compensata, compensatus | compensata, compensatae, compensati |
Genitiv | compensatae, compensati | compensatarum, compensatorum |
Dativ | compensato, compensatae | compensatis |
Akkusativ | compensatum, compensatam | compensata, compensatas, compensatos |
Ablativ | compensato, compensata | compensatis |
Vokativ | compensata, compensatum, compensate | compensata, compensatae, compensati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | compensans | compensantes, compensantia |
Genitiv | compensantis | compensantium, compensantum |
Dativ | compensanti | compensantibus |
Akkusativ | compensans, compensantem | compensantes, compensantia |
Ablativ | compensante, compensanti | compensantibus |
Vokativ | compensans | compensantes, compensantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | compensatura, compensaturum, compensaturus | compensatura, compensaturae, compensaturi |
Genitiv | compensaturae, compensaturi | compensaturarum, compensaturorum |
Dativ | compensaturo, compensaturae | compensaturis |
Akkusativ | compensaturam, compensaturum | compensatura, compensaturas, compensaturos |
Ablativ | compensaturo, compensatura | compensaturis |
Vokativ | compensatura, compensature, compensaturum | compensatura, compensaturae, compensaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | compensandum, compensanda, compensandus | compensandi, compensanda, compensandae |
Genitiv | compensandi, compensandae | compensandarum, compensandorum |
Dativ | compensandae, compensando | compensandis |
Akkusativ | compensandum, compensandam | compensanda, compensandas, compensandos |
Ablativ | compensanda, compensando | compensandis |
Vokativ | compensandum, compensanda, compensande | compensandi, compensanda, compensandae |
152 (230) Formen für „compensare“