Formentabelle zu „confunerare“
Verb
Warning: Division by zero in
/srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line
463Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular |
confunero | confuneror |
2. Person Singular | confuneras | confunerare, confuneraris |
3. Person Singular | confunerat | confuneratur |
1. Person Plural | confuneramus | confuneramur |
2. Person Plural | confuneratis | confuneramini |
3. Person Plural | confunerant | confunerantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | confunerabam | confunerabar |
2. Person Singular | confunerabas | confunerabare, confunerabaris |
3. Person Singular | confunerabat | confunerabatur |
1. Person Plural | confunerabamus | confunerabamur |
2. Person Plural | confunerabatis | confunerabamini |
3. Person Plural | confunerabant | confunerabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | confunerabo | confunerabor |
2. Person Singular | confunerabis | confunerabere, confuneraberis |
3. Person Singular | confunerabit | confunerabitur |
1. Person Plural | confunerabimus | confunerabimur |
2. Person Plural | confunerabitis | confunerabimini |
3. Person Plural | confunerabunt | confunerabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | confuneravi | — |
2. Person Singular | confuneravisti | — |
3. Person Singular | confuneravit | — |
1. Person Plural | confuneravimus | — |
2. Person Plural | confuneravistis | — |
3. Person Plural | confunerare, confuneravere, confuneraverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | confuneraveram | — |
2. Person Singular | confuneraveras | — |
3. Person Singular | confuneraverat | — |
1. Person Plural | confuneraveramus | — |
2. Person Plural | confuneraveratis | — |
3. Person Plural | confuneraverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | confuneravero | — |
2. Person Singular | confuneraris, confuneraveris | — |
3. Person Singular | confuneraverit | — |
1. Person Plural | confuneraverimus | — |
2. Person Plural | confuneraveritis | — |
3. Person Plural | confuneraverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | confunerem | confunerer |
2. Person Singular | confuneres | confunerere, confunereris |
3. Person Singular | confuneret | confuneretur |
1. Person Plural | confuneremus | confuneremur |
2. Person Plural | confuneretis | confuneremini |
3. Person Plural | confunerent | confunerentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | confunerarem | confunerarer |
2. Person Singular | confunerares | confunerarere, confunerareris |
3. Person Singular | confuneraret | confuneraretur |
1. Person Plural | confuneraremus | confuneraremur |
2. Person Plural | confuneraretis | confuneraremini |
3. Person Plural | confunerarent | confunerarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | confuneraverim | — |
2. Person Singular | confuneraris, confuneraveris | — |
3. Person Singular | confuneraverit | — |
1. Person Plural | confuneraverimus | — |
2. Person Plural | confuneraveritis | — |
3. Person Plural | confuneraverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | confuneravissem | — |
2. Person Singular | confuneravisses | — |
3. Person Singular | confuneravisset | — |
1. Person Plural | confuneravissemus | — |
2. Person Plural | confuneravissetis | — |
3. Person Plural | confuneravissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | confunerare | confuneravisse |
Passiv | confunerari, confunerarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | confunera | confunerare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | confunerate | confuneramini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | confunerato | confunerator |
3. Person Singular | confunerato | confunerator |
2. Person Plural | confuneratote | — |
3. Person Plural | confuneranto | confunerantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | confunerata, confuneratum, confuneratus | confunerata, confuneratae, confunerati |
Genitiv | confuneratae, confunerati | confuneratarum, confuneratorum |
Dativ | confuneratae, confunerato | confuneratis |
Akkusativ | confuneratam, confuneratum | confunerata, confuneratas, confuneratos |
Ablativ | confunerata, confunerato | confuneratis |
Vokativ | confunerata, confunerate, confuneratum | confunerata, confuneratae, confunerati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | confunerans | confunerantes, confunerantia |
Genitiv | confunerantis | confunerantium, confunerantum |
Dativ | confuneranti | confunerantibus |
Akkusativ | confunerans, confunerantem | confunerantes, confunerantia |
Ablativ | confunerante, confuneranti | confunerantibus |
Vokativ | confunerans | confunerantes, confunerantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | confuneratura, confuneraturum, confuneraturus | confuneratura, confuneraturae, confuneraturi |
Genitiv | confuneraturae, confuneraturi | confuneraturarum, confuneraturorum |
Dativ | confuneraturae, confuneraturo | confuneraturis |
Akkusativ | confuneraturam, confuneraturum | confuneratura, confuneraturas, confuneraturos |
Ablativ | confuneratura, confuneraturo | confuneraturis |
Vokativ | confuneratura, confunerature, confuneraturum | confuneratura, confuneraturae, confuneraturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | confuneranda, confunerandum, confunerandus | confuneranda, confunerandae, confunerandi |
Genitiv | confunerandae, confunerandi | confunerandarum, confunerandorum |
Dativ | confunerandae, confunerando | confunerandis |
Akkusativ | confunerandam, confunerandum | confuneranda, confunerandas, confunerandos |
Ablativ | confuneranda, confunerando | confunerandis |
Vokativ | confuneranda, confunerande, confunerandum | confuneranda, confunerandae, confunerandi |
152 (228) Formen für „confunerare“