Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conplano | conplanor |
2. Person Singular | conplanas | conplanare, conplanaris |
3. Person Singular | conplanat | conplanatur |
1. Person Plural | conplanamus | conplanamur |
2. Person Plural | conplanatis | conplanamini |
3. Person Plural | conplanant | conplanantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conplanabam | conplanabar |
2. Person Singular | conplanabas | conplanabare, conplanabaris |
3. Person Singular | conplanabat | conplanabatur |
1. Person Plural | conplanabamus | conplanabamur |
2. Person Plural | conplanabatis | conplanabamini |
3. Person Plural | conplanabant | conplanabantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conplanabo | conplanabor |
2. Person Singular | conplanabis | conplanabere, conplanaberis |
3. Person Singular | conplanabit | conplanabitur |
1. Person Plural | conplanabimus | conplanabimur |
2. Person Plural | conplanabitis | conplanabimini |
3. Person Plural | conplanabunt | conplanabuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conplanavi | — |
2. Person Singular | conplanavisti | — |
3. Person Singular | conplanavit | — |
1. Person Plural | conplanavimus | — |
2. Person Plural | conplanavistis | — |
3. Person Plural | conplanare, conplanarunt, conplanaverunt, conplanavere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conplanaveram | — |
2. Person Singular | conplanaveras | — |
3. Person Singular | conplanaverat | — |
1. Person Plural | conplanaveramus | — |
2. Person Plural | conplanaveratis | — |
3. Person Plural | conplanaverant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conplanavero | — |
2. Person Singular | conplanaris, conplanaveris | — |
3. Person Singular | conplanaverit | — |
1. Person Plural | conplanaverimus | — |
2. Person Plural | conplanaveritis | — |
3. Person Plural | conplanaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conplanem | conplaner |
2. Person Singular | conplanes | conplaneris, conplanere |
3. Person Singular | conplanet | conplanetur |
1. Person Plural | conplanemus | conplanemur |
2. Person Plural | conplanetis | conplanemini |
3. Person Plural | conplanent | conplanentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conplanarem | conplanarer |
2. Person Singular | conplanares | conplanarere, conplanareris |
3. Person Singular | conplanaret | conplanaretur |
1. Person Plural | conplanaremus | conplanaremur |
2. Person Plural | conplanaretis | conplanaremini |
3. Person Plural | conplanarent | conplanarentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conplanaverim | — |
2. Person Singular | conplanaris, conplanaveris | — |
3. Person Singular | conplanaverit | — |
1. Person Plural | conplanaverimus | — |
2. Person Plural | conplanaveritis | — |
3. Person Plural | conplanaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | conplanavissem | — |
2. Person Singular | conplanavisses | — |
3. Person Singular | conplanavisset | — |
1. Person Plural | conplanavissemus | — |
2. Person Plural | conplanavissetis | — |
3. Person Plural | conplanavissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | conplanare | conplanavisse |
Passiv | conplanari, conplanarier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | conplana | conplanare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | conplanate | conplanamini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | conplanatoreis, conplanato | conplanator |
3. Person Singular | conplanatoreis, conplanato | conplanator |
2. Person Plural | conplanatote | — |
3. Person Plural | conplananto | conplanantor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | conplanatum, conplanatus, conplanata | conplanatae, conplanati, conplanata |
Genitiv | conplanatae, conplanati, conplanati | conplanatorum, conplanatorum, conplanatarum |
Dativ | conplanatae, conplanato, conplanato | conplanatis |
Akkusativ | conplanatam, conplanatum, conplanatum | conplanatos, conplanatas, conplanata |
Ablativ | conplanato, conplanato, conplanata | conplanatis |
Vokativ | conplanatum, conplanate, conplanata | conplanatae, conplanati, conplanata |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | conplanans | conplanantia, conplanantes |
Genitiv | conplanantis | conplanantium, conplanantum |
Dativ | conplananti | conplanantibus |
Akkusativ | conplanans, conplanantem | conplanantia, conplanantes |
Ablativ | conplananti, conplanante | conplanantibus |
Vokativ | conplanans | conplanantia, conplanantes |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | conplanaturum, conplanaturus, conplanatura | conplanaturae, conplanaturi, conplanatura |
Genitiv | conplanaturi, conplanaturi, conplanaturae | conplanaturorum, conplanaturorum, conplanaturarum |
Dativ | conplanaturae, conplanaturo, conplanaturo | conplanaturis |
Akkusativ | conplanaturam, conplanaturum, conplanaturum | conplanaturos, conplanaturas, conplanatura |
Ablativ | conplanaturo, conplanatura, conplanaturo | conplanaturis |
Vokativ | conplanaturum, conplanature, conplanatura | conplanaturae, conplanaturi, conplanatura |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | conplanandum, conplanandus, conplananda | conplanandae, conplanandi, conplananda |
Genitiv | conplanandi, conplanandi, conplanandae | conplanandorum, conplanandorum, conplanandarum |
Dativ | conplanando, conplanando, conplanandae | conplanandis |
Akkusativ | conplanandam, conplanandum, conplanandum | conplanandos, conplanandas, conplananda |
Ablativ | conplananda, conplanando, conplanando | conplanandis |
Vokativ | conplanandum, conplanande, conplananda | conplanandae, conplanandi, conplananda |
Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum