Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "cubitare"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cubito, cubitoque, cubitoreis	cubitor
2. Person Singular	cubitas	cubitare, cubitaris
3. Person Singular	cubitat	cubitatur
1. Person Plural	cubitamus	cubitamur
2. Person Plural	cubitatis	cubitamini
3. Person Plural	cubitant	cubitantur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cubitabam	cubitabar
2. Person Singular	cubitabas	cubitabare, cubitabaris
3. Person Singular	cubitabat	cubitabatur
1. Person Plural	cubitabamus	cubitabamur
2. Person Plural	cubitabatis	cubitabamini
3. Person Plural	cubitabant	cubitabantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cubitabo	cubitabor
2. Person Singular	cubitabis	cubitabere, cubitaberis
3. Person Singular	cubitabit	cubitabitur
1. Person Plural	cubitabimus	cubitabimur
2. Person Plural	cubitabitis	cubitabimini
3. Person Plural	cubitabunt	cubitabuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cubitavi	—
2. Person Singular	cubitavisti	—
3. Person Singular	cubitavit	—
1. Person Plural	cubitavimus	—
2. Person Plural	cubitavistis	—
3. Person Plural	cubitare, cubitaverunt, cubitavere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cubitaveram	—
2. Person Singular	cubitaveras	—
3. Person Singular	cubitaverat	—
1. Person Plural	cubitaveramus	—
2. Person Plural	cubitaveratis	—
3. Person Plural	cubitaverant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cubitavero	—
2. Person Singular	cubitaveris, cubitaris	—
3. Person Singular	cubitaverit	—
1. Person Plural	cubitaverimus	—
2. Person Plural	cubitaveritis	—
3. Person Plural	cubitaverint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cubitem	cubiter
2. Person Singular	cubites	cubitere, cubiteris
3. Person Singular	cubitet	cubitetur
1. Person Plural	cubitemus	cubitemur
2. Person Plural	cubitetis	cubitemini
3. Person Plural	cubitent	cubitentur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cubitarem	cubitarer
2. Person Singular	cubitares	cubitarere, cubitareris
3. Person Singular	cubitaret	cubitaretur
1. Person Plural	cubitaremus	cubitaremur
2. Person Plural	cubitaretis	cubitaremini
3. Person Plural	cubitarent	cubitarentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cubitaverim	—
2. Person Singular	cubitaris, cubitaveris	—
3. Person Singular	cubitaverit	—
1. Person Plural	cubitaverimus	—
2. Person Plural	cubitaveritis	—
3. Person Plural	cubitaverint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cubitavissem	—
2. Person Singular	cubitavisses	—
3. Person Singular	cubitavisset	—
1. Person Plural	cubitavissemus	—
2. Person Plural	cubitavissetis	—
3. Person Plural	cubitavissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	cubitare	cubitavisse
Passiv	cubitari, cubitarier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	curcubita, cubita	cubitare
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	cubitate	cubitamini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	cubitato	cubitator
3. Person Singular	cubitato	cubitator
2. Person Plural	cubitatote	—
3. Person Plural	cubitanto	cubitantor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	cubitatum, cubitatus, cubitata	cubitatae, cubitati, cubitata
Genitiv	cubitati, cubitati, cubitatae	cubitatorum, cubitatorum, cubitatarum
Dativ	cubitatae, cubitato, cubitato	cubitatis
Akkusativ	cubitatam, cubitatum, cubitatum	cubitatos, cubitatas, cubitata
Ablativ	cubitato, cubitata, cubitato	cubitatis
Vokativ	cubitatum, cubitate, cubitata	cubitatae, cubitati, cubitata

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	cubitans	cubitantia, cubitantes
Genitiv	cubitantis	cubitantium, cubitantum
Dativ	cubitanti	cubitantibus
Akkusativ	cubitans, cubitantem	cubitantia, cubitantes
Ablativ	cubitanti, cubitante	cubitantibus
Vokativ	cubitans	cubitantia, cubitantes

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	cubitaturum, cubitaturus, cubitatura	cubitaturae, cubitaturi, cubitatura
Genitiv	cubitaturi, cubitaturi, cubitaturae	cubitaturorum, cubitaturorum, cubitaturarum
Dativ	cubitaturo, cubitaturo, cubitaturae	cubitaturis
Akkusativ	cubitaturam, cubitaturum, cubitaturum	cubitaturos, cubitaturas, cubitatura
Ablativ	cubitatura, cubitaturo, cubitaturo	cubitaturis
Vokativ	cubitaturum, cubitature, cubitatura	cubitaturae, cubitaturi, cubitatura

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	cubitandum, cubitandus, cubitanda	cubitandi, cubitanda, cubitandae
Genitiv	cubitandi, cubitandi, cubitandae	cubitandorum, cubitandarum, cubitandorum
Dativ	cubitando, cubitando, cubitandae	cubitandis
Akkusativ	cubitandam, cubitandum, cubitandum	cubitandos, cubitandas, cubitanda
Ablativ	cubitanda, cubitando, cubitando	cubitandis
Vokativ	cubitandum, cubitande, cubitanda	cubitandae, cubitandi, cubitanda

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum