Formentabelle zu „defenerare“
Verb
Warning: Division by zero in
/srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line
463Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular |
defenero | defeneror |
2. Person Singular | defeneras | defenerare, defeneraris |
3. Person Singular | defenerat | defeneratur |
1. Person Plural | defeneramus | defeneramur |
2. Person Plural | defeneratis | defeneramini |
3. Person Plural | defenerant | defenerantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | defenerabam | defenerabar |
2. Person Singular | defenerabas | defenerabare, defenerabaris |
3. Person Singular | defenerabat | defenerabatur |
1. Person Plural | defenerabamus | defenerabamur |
2. Person Plural | defenerabatis | defenerabamini |
3. Person Plural | defenerabant | defenerabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | defenerabo | defenerabor |
2. Person Singular | defenerabis | defenerabere, defeneraberis |
3. Person Singular | defenerabit | defenerabitur |
1. Person Plural | defenerabimus | defenerabimur |
2. Person Plural | defenerabitis | defenerabimini |
3. Person Plural | defenerabunt | defenerabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | defeneravi | — |
2. Person Singular | defeneravisti | — |
3. Person Singular | defeneravit | — |
1. Person Plural | defeneravimus | — |
2. Person Plural | defeneravistis | — |
3. Person Plural | defenerare, defeneravere, defeneraverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | defeneraveram | — |
2. Person Singular | defeneraveras | — |
3. Person Singular | defeneraverat | — |
1. Person Plural | defeneraveramus | — |
2. Person Plural | defeneraveratis | — |
3. Person Plural | defeneraverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | defeneravero, deveneraro | — |
2. Person Singular | defeneraris, defeneraveris | — |
3. Person Singular | defeneraverit | — |
1. Person Plural | defeneraverimus | — |
2. Person Plural | defeneraveritis | — |
3. Person Plural | defeneraverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | defenerem | defenerer |
2. Person Singular | defeneres | defenerere, defenereris |
3. Person Singular | defeneret | defeneretur |
1. Person Plural | defeneremus | defeneremur |
2. Person Plural | defeneretis | defeneremini |
3. Person Plural | defenerent | defenerentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | defenerarem | defenerarer |
2. Person Singular | defenerares | defenerarere, defenerareris |
3. Person Singular | defeneraret | defeneraretur |
1. Person Plural | defeneraremus | defeneraremur |
2. Person Plural | defeneraretis | defeneraremini |
3. Person Plural | defenerarent | defenerarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | defeneraverim | — |
2. Person Singular | defeneraris, defeneraveris | — |
3. Person Singular | defeneraverit | — |
1. Person Plural | defeneraverimus | — |
2. Person Plural | defeneraveritis | — |
3. Person Plural | defeneraverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | defeneravissem | — |
2. Person Singular | defeneravisses | — |
3. Person Singular | defeneravisset | — |
1. Person Plural | defeneravissemus | — |
2. Person Plural | defeneravissetis | — |
3. Person Plural | defeneravissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | defenerare | defeneravisse |
Passiv | defenerari, defenerarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | defenera | defenerare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | defenerate | defeneramini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | defenerato | defenerator |
3. Person Singular | defenerato | defenerator |
2. Person Plural | defeneratote | — |
3. Person Plural | defeneranto | defenerantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | defenerata, defeneratum, defeneratus | defenerata, defeneratae, defenerati |
Genitiv | defeneratae, defenerati | defeneratarum, defeneratorum |
Dativ | defeneratae, defenerato | defeneratis |
Akkusativ | defeneratam, defeneratum | defenerata, defeneratas, defeneratos |
Ablativ | defenerata, defenerato | defeneratis |
Vokativ | defenerata, defenerate, defeneratum | defenerata, defeneratae, defenerati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | defenerans | defenerantes, defenerantia |
Genitiv | defenerantis | defenerantium, defenerantum |
Dativ | defeneranti | defenerantibus |
Akkusativ | defenerans, defenerantem | defenerantes, defenerantia |
Ablativ | defenerante, defeneranti | defenerantibus |
Vokativ | defenerans | defenerantes, defenerantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | defeneratura, defeneraturum, defeneraturus | defeneratura, defeneraturae, defeneraturi |
Genitiv | defeneraturae, defeneraturi | defeneraturarum, defeneraturorum |
Dativ | defeneraturae, defeneraturo | defeneraturis |
Akkusativ | defeneraturam, defeneraturum | defeneratura, defeneraturas, defeneraturos |
Ablativ | defeneratura, defeneraturo | defeneraturis |
Vokativ | defeneratura, defenerature, defeneraturum | defeneratura, defeneraturae, defeneraturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | defeneranda, defenerandum, defenerandus | defeneranda, defenerandae, defenerandi |
Genitiv | defenerandae, defenerandi | defenerandarum, defenerandorum |
Dativ | defenerandae, defenerando | defenerandis |
Akkusativ | defenerandam, defenerandum | defeneranda, defenerandas, defenerandos |
Ablativ | defeneranda, defenerando | defenerandis |
Vokativ | defeneranda, defenerande, defenerandum | defeneranda, defenerandae, defenerandi |
152 (229) Formen für „defenerare“