Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "depraedare"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	depraedo	depraedor
2. Person Singular	depraedas	depraedare, depraedaris
3. Person Singular	depraedat	depraedatur
1. Person Plural	depraedamus	depraedamur
2. Person Plural	depraedatis	depraedamini
3. Person Plural	depraedant	depraedantur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	depraedabam	depraedabar
2. Person Singular	depraedabas	depraedabare, depraedabaris
3. Person Singular	depraedabat	depraedabatur
1. Person Plural	depraedabamus	depraedabamur
2. Person Plural	depraedabatis	depraedabamini
3. Person Plural	depraedabant	depraedabantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	depraedabo	depraedabor
2. Person Singular	depraedabis	depraedabere, depraedaberis
3. Person Singular	depraedabit	depraedabitur
1. Person Plural	depraedabimus	depraedabimur
2. Person Plural	depraedabitis	depraedabimini
3. Person Plural	depraedabunt	depraedabuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	depraedavi	—
2. Person Singular	depraedavisti	—
3. Person Singular	depraedavit	—
1. Person Plural	depraedavimus	—
2. Person Plural	depraedavistis	—
3. Person Plural	depraedavere, depraedare, depraedaverunt	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	depraedaveram	—
2. Person Singular	depraedaveras	—
3. Person Singular	depraedaverat	—
1. Person Plural	depraedaveramus	—
2. Person Plural	depraedaveratis	—
3. Person Plural	depraedaverant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	depraedavero	—
2. Person Singular	depraedaris, depraedaveris	—
3. Person Singular	depraedaverit	—
1. Person Plural	depraedaverimus	—
2. Person Plural	depraedaveritis	—
3. Person Plural	depraedaverint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	depraedem	depraeder
2. Person Singular	depraedes	depraedere, depraederis
3. Person Singular	depraedet	depraedetur
1. Person Plural	depraedemus	depraedemur
2. Person Plural	depraedetis	depraedemini
3. Person Plural	depraedent	depraedentur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	depraedarem	depraedarer
2. Person Singular	depraedares	depraedareris, depraedarere
3. Person Singular	depraedaret	depraedaretur
1. Person Plural	depraedaremus	depraedaremur
2. Person Plural	depraedaretis	depraedaremini
3. Person Plural	depraedarent	depraedarentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	depraedaverim	—
2. Person Singular	depraedaris, depraedaveris	—
3. Person Singular	depraedaverit	—
1. Person Plural	depraedaverimus	—
2. Person Plural	depraedaveritis	—
3. Person Plural	depraedaverint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	depraedavissem	—
2. Person Singular	depraedavisses	—
3. Person Singular	depraedavisset	—
1. Person Plural	depraedavissemus	—
2. Person Plural	depraedavissetis	—
3. Person Plural	depraedavissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	depraedare	depraedavisse
Passiv	depraedari, depraedarier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	depraeda	depraedare
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	depraedate	depraedamini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	depraedato, depraedatoreis	depraedator
3. Person Singular	depraedato, depraedatoreis	depraedator
2. Person Plural	depraedatote	—
3. Person Plural	depraedanto	depraedantor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	depraedatum, depraedatus, depraedata	depraedata, depraedatae, depraedati
Genitiv	depraedatae, depraedati, depraedati	depraedatorum, depraedatorum, depraedatarum
Dativ	depraedato, depraedato, depraedatae	depraedatis
Akkusativ	depraedatam, depraedatum, depraedatum	depraedata, depraedatos, depraedatas
Ablativ	depraedata, depraedato, depraedato	depraedatis
Vokativ	depraedata, depraedatum, depraedate	depraedati, depraedata, depraedatae

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	depraedans	depraedantes, depraedantia
Genitiv	depraedantis	depraedantium, depraedantum
Dativ	depraedanti	depraedantibus
Akkusativ	depraedantem, depraedans	depraedantes, depraedantia
Ablativ	depraedante, depraedanti	depraedantibus
Vokativ	depraedans	depraedantes, depraedantia

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	depraedaturum, depraedaturus, depraedatura	depraedatura, depraedaturae, depraedaturi
Genitiv	depraedaturae, depraedaturi, depraedaturi	depraedaturorum, depraedaturorum, depraedaturarum
Dativ	depraedaturo, depraedaturo, depraedaturae	depraedaturis
Akkusativ	depraedaturam, depraedaturum, depraedaturum	depraedatura, depraedaturos, depraedaturas
Ablativ	depraedatura, depraedaturo, depraedaturo	depraedaturis
Vokativ	depraedaturum, depraedature, depraedatura	depraedatura, depraedaturae, depraedaturi

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	depraedandum, depraedandus, depraedanda	depraedanda, depraedandae, depraedandi
Genitiv	depraedandae, depraedandi, depraedandi	depraedandorum, depraedandorum, depraedandarum
Dativ	depraedando, depraedando, depraedandae	depraedandis
Akkusativ	depraedandam, depraedandum, depraedandum	depraedanda, depraedandos, depraedandas
Ablativ	depraedando, depraedando, depraedanda	depraedandis
Vokativ	depraedandum, depraedande, depraedanda	depraedanda, depraedandae, depraedandi

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum