Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | desuefacio | — |
2. Person Singular | desuefacis | — |
3. Person Singular | desuefacit | — |
1. Person Plural | desuefacimus | — |
2. Person Plural | desuefacitis | — |
3. Person Plural | desuefaciunt | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | desuefaciebam | — |
2. Person Singular | desuefaciebas | — |
3. Person Singular | desuefaciebat | — |
1. Person Plural | desuefaciebamus | — |
2. Person Plural | desuefaciebatis | — |
3. Person Plural | desuefaciebant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | desuefaciam | — |
2. Person Singular | desuefacies | — |
3. Person Singular | desuefaciet | — |
1. Person Plural | desuefaciemus | — |
2. Person Plural | desuefacietis | — |
3. Person Plural | desuefacient | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | — | — |
2. Person Singular | — | — |
3. Person Singular | — | — |
1. Person Plural | — | — |
2. Person Plural | — | — |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | — | — |
2. Person Singular | — | — |
3. Person Singular | — | — |
1. Person Plural | — | — |
2. Person Plural | — | — |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | — | — |
2. Person Singular | — | — |
3. Person Singular | — | — |
1. Person Plural | — | — |
2. Person Plural | — | — |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | desuefaciam | — |
2. Person Singular | desuefacias | — |
3. Person Singular | desuefaciat | — |
1. Person Plural | desuefaciamus | — |
2. Person Plural | desuefaciatis | — |
3. Person Plural | desuefaciant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | desuefacerem | — |
2. Person Singular | desuefaceres | — |
3. Person Singular | desuefaceret | — |
1. Person Plural | desuefaceremus | — |
2. Person Plural | desuefaceretis | — |
3. Person Plural | desuefacerent | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | — | — |
2. Person Singular | — | — |
3. Person Singular | — | — |
1. Person Plural | — | — |
2. Person Plural | — | — |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | — | — |
2. Person Singular | — | — |
3. Person Singular | — | — |
1. Person Plural | — | — |
2. Person Plural | — | — |
3. Person Plural | — | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | desuefacere | desuefecisse |
Passiv | desuefaci, desuefacier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | desuefac, desueface | — |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | desuefacite | — |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | desuefacito | — |
3. Person Singular | desuefacito | — |
2. Person Plural | desuefacitote | — |
3. Person Plural | desuefacunto | — |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | desuefacta, desuefactum, desuefactus | desuefacta, desuefactae, desuefacti |
Genitiv | desuefactae, desuefacti | desuefactarum, desuefactorum |
Dativ | desuefactae, desuefacto | desuefactis |
Akkusativ | desuefactam, desuefactum | desuefacta, desuefactas, desuefactos |
Ablativ | desuefacta, desuefacto | desuefactis |
Vokativ | desuefacta, desuefacte, desuefactum | desuefacta, desuefactae, desuefacti |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | desuefaciens | desuefacientes, desuefacientia |
Genitiv | desuefacientis | desuefacientium, desuefacientum |
Dativ | desuefacienti | desuefacientibus |
Akkusativ | desuefaciens, desuefacientem | desuefacientes, desuefacientia |
Ablativ | desuefaciente, desuefacienti | desuefacientibus |
Vokativ | desuefaciens | desuefacientes, desuefacientia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | desuefactura, desuefacturum, desuefacturus | desuefactura, desuefacturae, desuefacturi |
Genitiv | desuefacturae, desuefacturi | desuefacturarum, desuefacturorum |
Dativ | desuefacturae, desuefacturo | desuefacturis |
Akkusativ | desuefacturam, desuefacturum | desuefactura, desuefacturas, desuefacturos |
Ablativ | desuefactura, desuefacturo | desuefacturis |
Vokativ | desuefactura, desuefacture, desuefacturum | desuefactura, desuefacturae, desuefacturi |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | desuefacienda, desuefaciendum, desuefaciendus, desuefaciunda, desuefaciundum, desuefaciundus | desuefacienda, desuefaciendae, desuefaciendi, desuefaciunda, desuefaciundae, desuefaciundi |
Genitiv | desuefaciendae, desuefaciendi, desuefaciundae, desuefaciundi | desuefaciendarum, desuefaciendorum, desuefaciundarum, desuefaciundorum |
Dativ | desuefaciendae, desuefaciendo, desuefaciundae, desuefaciundo | desuefaciendis, desuefaciundis |
Akkusativ | desuefaciendam, desuefaciendum, desuefaciundam, desuefaciundum | desuefacienda, desuefaciendas, desuefaciendos, desuefaciunda, desuefaciundas, desuefaciundos |
Ablativ | desuefacienda, desuefaciendo, desuefaciunda, desuefaciundo | desuefaciendis, desuefaciundis |
Vokativ | desuefacienda, desuefaciende, desuefaciendum, desuefaciunda, desuefaciunde, desuefaciundum | desuefacienda, desuefaciendae, desuefaciendi, desuefaciunda, desuefaciundae, desuefaciundi |
87 (187) Formen für „desuefacere“