Formentabelle zu „diffringare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | diffringo | diffringor |
2. Person Singular | diffringas | diffringare, diffringaris |
3. Person Singular | diffringat | diffringatur |
1. Person Plural | diffringamus | diffringamur |
2. Person Plural | diffringatis | diffringamini |
3. Person Plural | diffringant | diffringantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | diffringabam | diffringabar |
2. Person Singular | diffringabas | diffringabare, diffringabaris |
3. Person Singular | diffringabat | diffringabatur |
1. Person Plural | diffringabamus | diffringabamur |
2. Person Plural | diffringabatis | diffringabamini |
3. Person Plural | diffringabant | diffringabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | diffringabo | diffringabor |
2. Person Singular | diffringabis | diffringabere, diffringaberis |
3. Person Singular | diffringabit | diffringabitur |
1. Person Plural | diffringabimus | diffringabimur |
2. Person Plural | diffringabitis | diffringabimini |
3. Person Plural | diffringabunt | diffringabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | — | — |
2. Person Singular | — | — |
3. Person Singular | diffregit | — |
1. Person Plural | — | — |
2. Person Plural | — | — |
3. Person Plural | — | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | — | — |
2. Person Singular | — | — |
3. Person Singular | — | — |
1. Person Plural | — | — |
2. Person Plural | — | — |
3. Person Plural | — | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | — | — |
2. Person Singular | — | — |
3. Person Singular | — | — |
1. Person Plural | — | — |
2. Person Plural | — | — |
3. Person Plural | — | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | diffringem | diffringer |
2. Person Singular | diffringes | diffringere, diffringeris |
3. Person Singular | diffringet | diffringetur |
1. Person Plural | diffringemus | diffringemur |
2. Person Plural | diffringetis | diffringemini |
3. Person Plural | diffringent | diffringentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | diffringarem | diffringarer |
2. Person Singular | diffringares | diffringarere, diffringareris |
3. Person Singular | diffringaret | diffringaretur |
1. Person Plural | diffringaremus | diffringaremur |
2. Person Plural | diffringaretis | diffringaremini |
3. Person Plural | diffringarent | diffringarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | — | — |
2. Person Singular | — | — |
3. Person Singular | — | — |
1. Person Plural | — | — |
2. Person Plural | — | — |
3. Person Plural | — | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | — | — |
2. Person Singular | — | — |
3. Person Singular | — | — |
1. Person Plural | — | — |
2. Person Plural | — | — |
3. Person Plural | — | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | diffringare | — |
Passiv | diffringari, diffringarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | diffringa | diffringare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | diffringate | diffringamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | diffringato | diffringator |
3. Person Singular | diffringato | diffringator |
2. Person Plural | diffringatote | — |
3. Person Plural | diffringanto | diffringantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | diffracta, diffractum, diffractus | diffractique, diffracta, diffractae, diffracti |
Genitiv | diffractique, diffractae, diffracti | diffractarum, diffractorum |
Dativ | diffracto, diffractae | diffractis |
Akkusativ | diffractam, diffractum | diffracta, diffractas, diffractos |
Ablativ | diffracto, diffracta | diffractis |
Vokativ | diffracta, diffracte, diffractum | diffractique, diffracta, diffractae, diffracti |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | diffringans | diffringantes, diffringantia |
Genitiv | diffringantis | diffringantium, diffringantum |
Dativ | diffringanti | diffringantibus |
Akkusativ | diffringans, diffringantem | diffringantes, diffringantia |
Ablativ | diffringante, diffringanti | diffringantibus |
Vokativ | diffringans | diffringantes, diffringantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | diffractura, diffracturum, diffracturus | diffractura, diffracturae, diffracturi |
Genitiv | diffracturae, diffracturi | diffracturarum, diffracturorum |
Dativ | diffracturae, diffracturo | diffracturis |
Akkusativ | diffracturam, diffracturum | diffractura, diffracturas, diffracturos |
Ablativ | diffractura, diffracturo | diffracturis |
Vokativ | diffractura, diffracture, diffracturum | diffractura, diffracturae, diffracturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | diffringanda, diffringandum, diffringandus | diffringanda, diffringandae, diffringandi |
Genitiv | diffringandae, diffringandi | diffringandarum, diffringandorum |
Dativ | diffringandae, diffringando | diffringandis |
Akkusativ | diffringandam, diffringandum | diffringanda, diffringandas, diffringandos |
Ablativ | diffringanda, diffringando | diffringandis |
Vokativ | diffringanda, diffringande, diffringandum | diffringanda, diffringandae, diffringandi |
122 (198) Formen für „diffringare“