Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "disjicere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisjiciodisjicior
2. Person Singulardisjicisdisjiceris
3. Person Singulardisjicitdisjicitur
1. Person Pluraldisjicimusdisjicimur
2. Person Pluraldisjicitisdisjicimini
3. Person Pluraldisjiciuntdisjiciuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisjiciebamdisjiciebar
2. Person Singulardisjiciebasdisjiciebare, disjiciebaris
3. Person Singulardisjiciebatdisjiciebatur
1. Person Pluraldisjiciebamusdisjiciebamur
2. Person Pluraldisjiciebatisdisjiciebamini
3. Person Pluraldisjiciebantdisjiciebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisjiciamdisjiciar
2. Person Singulardisjiciesdisjiciere, disjicieris
3. Person Singulardisjicietdisjicietur
1. Person Pluraldisjiciemusdisjiciemur
2. Person Pluraldisjicietisdisjiciemini
3. Person Pluraldisjicientdisjicientur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singular
2. Person Singular
3. Person Singular
1. Person Plural
2. Person Plural
3. Person Plural
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singular
2. Person Singular
3. Person Singular
1. Person Plural
2. Person Plural
3. Person Plural
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singular
2. Person Singular
3. Person Singular
1. Person Plural
2. Person Plural
3. Person Plural
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisjiciamdisjiciar
2. Person Singulardisjiciasdisjiciare, disjiciaris
3. Person Singulardisjiciatdisjiciatur
1. Person Pluraldisjiciamusdisjiciamur
2. Person Pluraldisjiciatisdisjiciamini
3. Person Pluraldisjiciantdisjiciantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisjiceremdisjicerer
2. Person Singulardisjiceresdisjicerere, disjicereris
3. Person Singulardisjiceretdisjiceretur
1. Person Pluraldisjiceremusdisjiceremur
2. Person Pluraldisjiceretisdisjiceremini
3. Person Pluraldisjicerentdisjicerentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singular
2. Person Singular
3. Person Singular
1. Person Plural
2. Person Plural
3. Person Plural
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singular
2. Person Singular
3. Person Singular
1. Person Plural
2. Person Plural
3. Person Plural
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivdisjicere
Passivdisjici, disjicier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singulardisjicedisjicere
3. Person Singular
2. Person Pluraldisjicitedisjicimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singulardisjicitodisjicitor
3. Person Singulardisjicitodisjicitor
2. Person Pluraldisjicitote
3. Person Pluraldisjicuntodisjicuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativdisjiciensdisjicientes, disjicientia
Genitivdisjicientisdisjicientium, disjicientum
Dativdisjicientidisjicientibus
Akkusativdisjiciens, disjicientemdisjicientes, disjicientia
Ablativdisjiciente, disjicientidisjicientibus
Vokativdisjiciensdisjicientes, disjicientia
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativdisjiciendus, disjicienda, disjiciundus, disjiciunda, disjiciendum, disjiciundumdisjiciendi, disjiciundi, disjicienda, disjiciunda, disjiciendae, disjiciundae
Genitivdisjiciendi, disjiciundi, disjiciundi, disjiciendae, disjiciundae, disjiciendidisjiciendorum, disjiciendorum, disjiciundorum, disjiciundorum, disjiciendarum, disjiciundarum
Dativdisjiciendo, disjiciendo, disjiciundo, disjiciundo, disjiciendae, disjiciundaedisjiciendis, disjiciundis
Akkusativdisjiciundum, disjiciundum, disjiciendam, disjiciundam, disjiciendum, disjiciendumdisjicienda, disjiciunda, disjiciendos, disjiciundos, disjiciendas, disjiciundas
Ablativdisjicienda, disjiciunda, disjiciendo, disjiciendo, disjiciundo, disjiciundodisjiciendis, disjiciundis
Vokativdisjiciunde, disjicienda, disjiciunda, disjiciendum, disjiciende, disjiciundumdisjiciendi, disjiciundi, disjicienda, disjiciunda, disjiciendae, disjiciundae

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum