Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | distineo | distineor |
2. Person Singular | distines | distinere, distineris |
3. Person Singular | distinet | distinetur |
1. Person Plural | distinemus | distinemur |
2. Person Plural | distinetis | distinemini |
3. Person Plural | distinent | distinentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | distinebam | distinebar |
2. Person Singular | distinebas | distinebare, distinebaris |
3. Person Singular | distinebat | distinebatur |
1. Person Plural | distinebamus | distinebamur |
2. Person Plural | distinebatis | distinebamini |
3. Person Plural | distinebant | distinebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | distinebo | distinebor |
2. Person Singular | distinebis | distinebere, distineberis |
3. Person Singular | distinebit | distinebitur |
1. Person Plural | distinebimus | distinebimur |
2. Person Plural | distinebitis | distinebimini |
3. Person Plural | distinebunt | distinebuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | distinui | — |
2. Person Singular | distinuisti | — |
3. Person Singular | distinuit | — |
1. Person Plural | distinuimus | — |
2. Person Plural | distinuistis | — |
3. Person Plural | distinuerunt, distinuere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | distinueram | — |
2. Person Singular | distinueras | — |
3. Person Singular | distinuerat | — |
1. Person Plural | distinueramus | — |
2. Person Plural | distinueratis | — |
3. Person Plural | distinuerant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | distinuero | — |
2. Person Singular | distinueris | — |
3. Person Singular | distinuerit | — |
1. Person Plural | distinuerimus | — |
2. Person Plural | distinueritis | — |
3. Person Plural | distinuerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | distineam | distinear |
2. Person Singular | distineas | distineare, distinearis |
3. Person Singular | distineat | distineatur |
1. Person Plural | distineamus | distineamur |
2. Person Plural | distineatis | distineamini |
3. Person Plural | distineant | distineantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | distinerem | distinerer |
2. Person Singular | distineres | distinereris, distinerere |
3. Person Singular | distineret | distineretur |
1. Person Plural | distineremus | distineremur |
2. Person Plural | distineretis | distineremini |
3. Person Plural | distinerent | distinerentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | distinuerim | — |
2. Person Singular | distinueris | — |
3. Person Singular | distinuerit | — |
1. Person Plural | distinuerimus | — |
2. Person Plural | distinueritis | — |
3. Person Plural | distinuerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | distinuissem | — |
2. Person Singular | distinuisses | — |
3. Person Singular | distinuisset | — |
1. Person Plural | distinuissemus | — |
2. Person Plural | distinuissetis | — |
3. Person Plural | distinuissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | distinere | distinuisse |
Passiv | distineri, distinerier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | distine, vidistine, audistine | distinere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | distinete | distinemini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | distineto | distinetor |
3. Person Singular | distineto | distinetor |
2. Person Plural | distinetote | — |
3. Person Plural | distinento | distinentor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | distentum, distentus, distenta | distenti, distenta, distentae |
Genitiv | distenti, distenti, distentae | distentarum, distentorum, distentorum |
Dativ | distento, distento, distentae | distentis |
Akkusativ | distentum, distentum, distentam | distentas, distenta, distentos |
Ablativ | distenta, distento, distento | distentis |
Vokativ | distentum, distente, distenta | distenti, distenta, distentae |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | distinens | distinentes, distinentia |
Genitiv | distinentis | distinentium, distinentum |
Dativ | distinenti | distinentibus |
Akkusativ | distinens, distinentem | distinentia, distinentes |
Ablativ | distinente, distinenti | distinentibus |
Vokativ | distinens | distinentia, distinentes |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | distenturus, distentura, distenturum | distenturi, distentura, distenturae |
Genitiv | distenturi, distenturi, distenturae | distenturorum, distenturorum, distenturarum |
Dativ | distenturo, distenturo, distenturae | distenturis |
Akkusativ | distenturum, distenturum, distenturam | distenturas, distentura, distenturos |
Ablativ | distentura, distenturo, distenturo | distenturis |
Vokativ | distenturum, distenture, distentura | distenturi, distentura, distenturae |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | distinendum, distinendus, distinenda | distinendi, distinenda, distinendae |
Genitiv | distinendi, distinendi, distinendae | distinendarum, distinendorum, distinendorum |
Dativ | distinendo, distinendo, distinendae | distinendis |
Akkusativ | distinendum, distinendum, distinendam | distinendas, distinenda, distinendos |
Ablativ | distinenda, distinendo, distinendo | distinendis |
Vokativ | distinendum, distinende, distinenda | distinendi, distinenda, distinendae |
Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum