Formentabelle zu „enucleare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enucleo | enucleor |
2. Person Singular | enucleas | enucleare, enuclearis |
3. Person Singular | enucleat, enucleateque | enucleatur |
1. Person Plural | enucleamus | enucleamur |
2. Person Plural | enucleatis | enucleamini |
3. Person Plural | enucleant | enucleantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enucleabam | enucleabar |
2. Person Singular | enucleabas | enucleabare, enucleabaris |
3. Person Singular | enucleabat | enucleabatur |
1. Person Plural | enucleabamus | enucleabamur |
2. Person Plural | enucleabatis | enucleabamini |
3. Person Plural | enucleabant | enucleabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enucleabo | enucleabor |
2. Person Singular | enucleabis | enucleabere, enucleaberis |
3. Person Singular | enucleabit | enucleabitur |
1. Person Plural | enucleabimus | enucleabimur |
2. Person Plural | enucleabitis | enucleabimini |
3. Person Plural | enucleabunt | enucleabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enucleavi | — |
2. Person Singular | enucleavisti | — |
3. Person Singular | enucleavit | — |
1. Person Plural | enucleavimus | — |
2. Person Plural | enucleavistis | — |
3. Person Plural | enucleare, enucleavere, enucleaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enucleaveram | — |
2. Person Singular | enucleaveras | — |
3. Person Singular | enucleaverat | — |
1. Person Plural | enucleaveramus | — |
2. Person Plural | enucleaveratis | — |
3. Person Plural | enucleaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enucleavero | — |
2. Person Singular | enuclearis, enucleaveris | — |
3. Person Singular | enucleaverit | — |
1. Person Plural | enucleaverimus | — |
2. Person Plural | enucleaveritis | — |
3. Person Plural | enucleaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enucleem | enucleer |
2. Person Singular | enuclees | enucleere, enucleeris |
3. Person Singular | enucleet | enucleetur |
1. Person Plural | enucleemus | enucleemur |
2. Person Plural | enucleetis | enucleemini |
3. Person Plural | enucleent | enucleentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enuclearem | enuclearer |
2. Person Singular | enucleares | enuclearere, enucleareris |
3. Person Singular | enuclearet | enuclearetur |
1. Person Plural | enuclearemus | enuclearemur |
2. Person Plural | enuclearetis | enuclearemini |
3. Person Plural | enuclearent | enuclearentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enucleaverim | — |
2. Person Singular | enuclearis, enucleaveris | — |
3. Person Singular | enucleaverit | — |
1. Person Plural | enucleaverimus | — |
2. Person Plural | enucleaveritis | — |
3. Person Plural | enucleaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enucleavissem | — |
2. Person Singular | enucleavisses | — |
3. Person Singular | enucleavisset | — |
1. Person Plural | enucleavissemus | — |
2. Person Plural | enucleavissetis | — |
3. Person Plural | enucleavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | enucleare | enucleavisse |
Passiv | enucleari, enuclearier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | enuclea | enucleare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | enucleate | enucleamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | enucleato | enucleator |
3. Person Singular | enucleato | enucleator |
2. Person Plural | enucleatote | — |
3. Person Plural | enucleanto | enucleantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | enucleatum, enucleata, enucleatus | enucleati, enucleata, enucleatae |
Genitiv | enucleati, enucleatae | enucleatarum, enucleatorum |
Dativ | enucleatae, enucleato | enucleatis |
Akkusativ | enucleatum, enucleatam | enucleata, enucleatas, enucleatos |
Ablativ | enucleata, enucleato | enucleatis |
Vokativ | enucleatum, enucleate, enucleata | enucleati, enucleata, enucleatae |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | enucleans | enucleantes, enucleantia |
Genitiv | enucleantis | enucleantium, enucleantum |
Dativ | enucleanti | enucleantibus |
Akkusativ | enucleans, enucleantem | enucleantes, enucleantia |
Ablativ | enucleante, enucleanti | enucleantibus |
Vokativ | enucleans | enucleantes, enucleantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | enucleatura, enucleaturum, enucleaturus | enucleatura, enucleaturae, enucleaturi |
Genitiv | enucleaturae, enucleaturi | enucleaturarum, enucleaturorum |
Dativ | enucleaturae, enucleaturo | enucleaturis |
Akkusativ | enucleaturam, enucleaturum | enucleatura, enucleaturas, enucleaturos |
Ablativ | enucleatura, enucleaturo | enucleaturis |
Vokativ | enucleatura, enucleature, enucleaturum | enucleatura, enucleaturae, enucleaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | enucleanda, enucleandum, enucleandus | enucleanda, enucleandae, enucleandi |
Genitiv | enucleandae, enucleandi | enucleandarum, enucleandorum |
Dativ | enucleandae, enucleando | enucleandis |
Akkusativ | enucleandam, enucleandum | enucleanda, enucleandas, enucleandos |
Ablativ | enucleanda, enucleando | enucleandis |
Vokativ | enucleanda, enucleande, enucleandum | enucleanda, enucleandae, enucleandi |
152 (229) Formen für „enucleare“