Formentabelle zu „eripere“
Verb
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | eripiebam | eripiebar |
2. Person Singular | eripiebas | eripiebare, eripiebaris |
3. Person Singular | eripiebat | eripiebatur |
1. Person Plural | eripiebamus | eripiebamur |
2. Person Plural | eripiebatis | eripiebamini |
3. Person Plural | eripiebant | eripiebantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | eripiam | eripiar |
2. Person Singular | eripies | eripiere, eripieris |
3. Person Singular | eripiet | eripietur |
1. Person Plural | eripiemus | eripiemur |
2. Person Plural | eripietis | eripiemini |
3. Person Plural | eripient | eripientur |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | eripueram | — |
2. Person Singular | eripueras | — |
3. Person Singular | eripuerat | — |
1. Person Plural | eripueramus | — |
2. Person Plural | eripueratis | — |
3. Person Plural | eripuerant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | eripuero | — |
2. Person Singular | eripueris | — |
3. Person Singular | eripuerit | — |
1. Person Plural | eripuerimus | — |
2. Person Plural | eripueritis | — |
3. Person Plural | eripuerint | — |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | eripuerim | — |
2. Person Singular | eripueris | — |
3. Person Singular | eripuerit | — |
1. Person Plural | eripuerimus | — |
2. Person Plural | eripueritis | — |
3. Person Plural | eripuerint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | eripuissem | — |
2. Person Singular | eripuisses | — |
3. Person Singular | eripuisset | — |
1. Person Plural | eripuissemus | — |
2. Person Plural | eripuissetis | — |
3. Person Plural | eripuissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | eripe | eripere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | eripite | eripimini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | eripito | eripitor |
3. Person Singular | eripito | eripitor |
2. Person Plural | eripitote | — |
3. Person Plural | eripunto | eripuntor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | erepta, ereptus, ereptum | erepta, ereptae, erepti |
Genitiv | ereptae, erepti | ereptarum, ereptorum |
Dativ | erepto, ereptae, ereptorem, ereptores | ereptis |
Akkusativ | ereptam, ereptum | ereptas, erepta, ereptos |
Ablativ | erepto, erepta, ereptorem, ereptores | ereptis |
Vokativ | erepta, ereptum, erepte | erepta, ereptae, erepti |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | eripiens | eripientes, eripientia |
Genitiv | eripientis | eripientium, eripientum |
Dativ | eripienti | eripientibus |
Akkusativ | eripiens, eripientem | eripientes, eripientia |
Ablativ | eripiente, eripienti | eripientibus |
Vokativ | eripiens | eripientes, eripientia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | ereptura, erepturum, erepturus | erepturi, ereptura, erepturae |
Genitiv | erepturi, erepturae | erepturarum, erepturorum |
Dativ | erepturae, erepturo | erepturis |
Akkusativ | erepturum, erepturam | ereptura, erepturas, erepturos |
Ablativ | ereptura, erepturo | erepturis |
Vokativ | ereptura, erepturum, erepture | erepturi, ereptura, erepturae |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | eripienda, eripiendus, eripiundum, eripiendum, eripiunda, eripiundus | eripienda, eripiendae, eripiendi, eripiunda, eripiundae, eripiundi |
Genitiv | eripiendae, eripiendi, eripiundae, eripiundi | eripiendarum, eripiendorum, eripiundarum, eripiundorum |
Dativ | eripiendae, eripiendo, eripiundae, eripiundo | eripiendis, eripiundis |
Akkusativ | eripiendum, eripiundum, eripiendam, eripiundam | eripiendos, eripienda, eripiendas, eripiunda, eripiundas, eripiundos |
Ablativ | eripienda, eripiendo, eripiunda, eripiundo | eripiendis, eripiundis |
Vokativ | eripienda, eripiundum, eripiendum, eripiende, eripiunda, eripiunde | eripienda, eripiendae, eripiendi, eripiunda, eripiundae, eripiundi |
Substantiv
Adverb
| Grundform |
---|
Positiv | eriptus |
Komparativ | — |
Superlativ | — |
159 (287) Formen für „eripere“