Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "expugnare"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	expugno, expugno	expugnor, expugnor
2. Person Singular	expugnas, expugnas, expugnastum	expugnare, expugnaris, expugnare, expugnaris, diceexpugnare
3. Person Singular	expugnat, expugnat	expugnatur, expugnatur
1. Person Plural	expugnamus, expugnamus	expugnamur, expugnamur
2. Person Plural	expugnatis, expugnatis	expugnamini, expugnamini
3. Person Plural	expugnant, expugnant	expugnantur, expugnantur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	expugnabam, expugnabam	expugnabar, expugnabar
2. Person Singular	expugnabas, expugnabas	expugnabare, expugnabaris, expugnabare, expugnabaris
3. Person Singular	expugnabat, expugnabat	expugnabatur, expugnabatur
1. Person Plural	expugnabamus, expugnabamus	expugnabamur, expugnabamur
2. Person Plural	expugnabatis, expugnabatis	expugnabamini, expugnabamini
3. Person Plural	expugnabant, expugnabant	expugnabantur, expugnabantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	expugnabo, expugnabo	expugnabor, expugnabor
2. Person Singular	expugnabis, expugnabis	expugnabere, expugnaberis, expugnabere, expugnaberis
3. Person Singular	expugnabit, expugnabit	expugnabitur, expugnabitur
1. Person Plural	expugnabimus, expugnabimus	expugnabimur, expugnabimur
2. Person Plural	expugnabitis, expugnabitis	expugnabimini, expugnabimini
3. Person Plural	expugnabunt, expugnabunt	expugnabuntur, expugnabuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	expugnavi, expugnavi	—
2. Person Singular	expugnavisti, expugnavisti, expugnasti	—
3. Person Singular	expugnauit, expugnauit	—
1. Person Plural	expugnavimus, expugnavimus	—
2. Person Plural	expugnavistis, expugnavistis	—
3. Person Plural	expugnavere, expugnare, expugnaverunt, expugnarunt, expugnavere, expugnaverunt	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	expugnaveram, expugnaveram	—
2. Person Singular	expugnaveras, expugnaveras	—
3. Person Singular	expugnarat, expugnaverat, expugnaverat	—
1. Person Plural	expugnaveramus, expugnaveramus	—
2. Person Plural	expugnaveratis, expugnaveratis	—
3. Person Plural	expugnaverant, expugnaverant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	expugnavero, expugnavero	—
2. Person Singular	expugnaveris, expugnaveris, expugnaris	—
3. Person Singular	expugnaverit, expugnaverit	—
1. Person Plural	expugnaverimus, expugnaverimus	—
2. Person Plural	expugnaveritis, expugnaveritis	—
3. Person Plural	expugnaverint, expugnaverint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	expugnem, expugnem	expugner, expugner
2. Person Singular	expugnes, expugnes	expugnere, expugneris, expugnere, expugneris
3. Person Singular	expugnet, expugnet	expugnetur, expugnetur
1. Person Plural	expugnemus, expugnemus	expugnemur, expugnemur
2. Person Plural	expugnetis, expugnetis	expugnemini, expugnemini
3. Person Plural	expugnent, expugnent	expugnentur, expugnentur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	expugnarem, expugnarem	expugnarer, expugnarer
2. Person Singular	expugnares, expugnares	expugnarere, expugnareris, expugnarere, expugnareris
3. Person Singular	expugnaret, expugnaret	expugnaretur, expugnaretur
1. Person Plural	expugnaremus, expugnaremus	expugnaremur, expugnaremur
2. Person Plural	expugnaretis, expugnaretis	expugnaremini, expugnaremini
3. Person Plural	expugnarent, expugnarent	expugnarentur, expugnarentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	expugnaverim, expugnaverim	—
2. Person Singular	expugnaveris, expugnaveris, expugnaris	—
3. Person Singular	expugnaverit, expugnaverit	—
1. Person Plural	expugnaverimus, expugnaverimus	—
2. Person Plural	expugnaveritis, expugnaveritis	—
3. Person Plural	expugnaverint, expugnaverint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	expugnavissem, expugnavissem	—
2. Person Singular	expugnavisses, expugnavisses	—
3. Person Singular	expugnavisset, expugnavisset, expugnasset	—
1. Person Plural	expugnavissemus, expugnavissemus	—
2. Person Plural	expugnavissetis, expugnavissetis	—
3. Person Plural	expugnavissent, expugnassent, expugnavissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	expugnare, expugnare, diceexpugnare	expugnavisse, expugnavisse, expugnasse
Passiv	expugnarier, expugnari, expugnari, expugnarier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	expugna, expugnacior, expugna	expugnare, expugnare, diceexpugnare
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	expugnate, expugnate	expugnamini, expugnamini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	expugnato, expugnato, expugnatoreis	expugnator, expugnator
3. Person Singular	expugnato, expugnato, expugnatoreis	expugnator, expugnator
2. Person Plural	expugnatote, expugnatote	—
3. Person Plural	expugnanto, expugnanto	expugnantor, expugnantor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	expugnatum, expugnatum, expugnatus, expugnatus, expugnata, expugnata	expugnati, expugnatae, expugnati, expugnatae, expugnata, expugnata
Genitiv	expugnatae, expugnati, expugnati, expugnatae, expugnati, expugnati	expugnatorum, expugnatorum, expugnatarum, expugnatarum, expugnatorum, expugnatorum
Dativ	expugnatae, expugnato, expugnato, expugnatae, expugnato, expugnato	expugnatis, expugnatis
Akkusativ	expugnatam, expugnatam, expugnatum, expugnatum, expugnatum, expugnatum	expugnatos, expugnatos, expugnatas, expugnatas, expugnata, expugnata
Ablativ	expugnato, expugnato, expugnato, expugnato, expugnata, expugnata	expugnatis, expugnatis
Vokativ	expugnatum, expugnatum, expugnate, expugnate, expugnata, expugnata	expugnati, expugnatae, expugnati, expugnatae, expugnata, expugnata

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	expugnans, expugnans	expugnantia, expugnantes, expugnantes, expugnantia
Genitiv	expugnantis, expugnantis	expugnantium, expugnantum, expugnantium, expugnantum
Dativ	expugnanti, expugnanti	expugnantibus, expugnantibus
Akkusativ	expugnans, expugnans, expugnantem, expugnantem	expugnantia, expugnantia, expugnantes, expugnantes
Ablativ	expugnanti, expugnante, expugnante, expugnanti	expugnantibus, expugnantibus
Vokativ	expugnans, expugnans	expugnantia, expugnantes, expugnantes, expugnantia

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	expugnaturum, expugnaturum, expugnaturus, expugnatura, expugnaturus, expugnatura	expugnaturae, expugnatura, expugnaturae, expugnaturi, expugnatura, expugnaturi
Genitiv	expugnaturae, expugnaturi, expugnaturi, expugnaturi, expugnaturi, expugnaturae	expugnaturorum, expugnaturorum, expugnaturorum, expugnaturarum, expugnaturorum, expugnaturarum
Dativ	expugnaturae, expugnaturo, expugnaturae, expugnaturo, expugnaturo, expugnaturo	expugnaturis, expugnaturis
Akkusativ	expugnaturam, expugnaturum, expugnaturum, expugnaturum, expugnaturam, expugnaturum	expugnaturos, expugnatura, expugnaturas, expugnaturos, expugnaturas, expugnatura
Ablativ	expugnaturo, expugnatura, expugnaturo, expugnaturo, expugnatura, expugnaturo	expugnaturis, expugnaturis
Vokativ	expugnatura, expugnaturum, expugnature, expugnaturum, expugnatura, expugnature	expugnaturae, expugnatura, expugnaturae, expugnaturi, expugnatura, expugnaturi

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	expugnandum, expugnandum, expugnandus, expugnandus, expugnanda, expugnanda	expugnandae, expugnandi, expugnanda, expugnandi, expugnanda, expugnandae
Genitiv	expugnandae, expugnandi, expugnandi, expugnandi, expugnandi, expugnandae	expugnandorum, expugnandarum, expugnandarum, expugnandorum, expugnandorum, expugnandorum
Dativ	expugnandae, expugnando, expugnando, expugnando, expugnando, expugnandae	expugnandis, expugnandis
Akkusativ	expugnandam, expugnandum, expugnandum, expugnandum, expugnandum, expugnandam	expugnandos, expugnandas, expugnandas, expugnandos, expugnanda, expugnanda
Ablativ	expugnando, expugnanda, expugnando, expugnanda, expugnando, expugnando	expugnandis, expugnandis
Vokativ	expugnandum, expugnande, expugnandum, expugnande, expugnanda, expugnanda	expugnandae, expugnandae, expugnandi, expugnanda, expugnandi, expugnanda

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum