Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "exspectare"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	exspecto	exspector
2. Person Singular	exspectas	exspectaris, exspectareque, exspectare, esspectare
3. Person Singular	exspectat	exspectatur
1. Person Plural	exspectamus	exspectamur
2. Person Plural	exspectatis, exspectatissimi	exspectamini
3. Person Plural	exspectant	exspectantur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	exspectabam	exspectabar
2. Person Singular	exspectabas	exspectabare, exspectabaris
3. Person Singular	exspectabat	exspectabatur
1. Person Plural	exspectabamus	exspectabamur
2. Person Plural	exspectabatis	exspectabamini
3. Person Plural	exspectabant	exspectabantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	exspectabo	exspectabor
2. Person Singular	exspectabis	exspectabere, exspectaberis
3. Person Singular	exspectabit	exspectabitur
1. Person Plural	exspectabimus	exspectabimur
2. Person Plural	exspectabitis	exspectabimini
3. Person Plural	exspectabunt	exspectabuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	exspectavi	—
2. Person Singular	exspectavisti	—
3. Person Singular	exspectavit	—
1. Person Plural	exspectavimus	—
2. Person Plural	exspectavistis	—
3. Person Plural	exspectavere, exspectare, exspectaverunt, esspectare	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	exspectaveram	—
2. Person Singular	exspectaveras	—
3. Person Singular	exspectaverat	—
1. Person Plural	exspectaveramus	—
2. Person Plural	exspectaveratis	—
3. Person Plural	exspectauerant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	exspectavero	—
2. Person Singular	exspectaris, exspectaveris	—
3. Person Singular	exspectaverit	—
1. Person Plural	exspectaverimus	—
2. Person Plural	exspectaveritis	—
3. Person Plural	exspectaverint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	exspectem	exspecter
2. Person Singular	exspectes	exspectere, exspecteris
3. Person Singular	exspectet	exspectetur
1. Person Plural	exspectemus	exspectemur
2. Person Plural	exspectetis	exspectemini
3. Person Plural	exspectent	exspectentur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	exspectarem	exspectarer
2. Person Singular	exspectares	exspectarere, exspectareris
3. Person Singular	exspectaret	exspectaretur
1. Person Plural	exspectaremus	exspectaremur
2. Person Plural	exspectaretis	exspectaremini
3. Person Plural	exspectarent	exspectarentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	exspectaverim	—
2. Person Singular	exspectaris, exspectaveris	—
3. Person Singular	exspectaverit	—
1. Person Plural	exspectaverimus	—
2. Person Plural	exspectaveritis	—
3. Person Plural	exspectaverint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	exspectavissem	—
2. Person Singular	exspectavisses, exspectasses	—
3. Person Singular	exspectavisset, exspectasset	—
1. Person Plural	exspectavissemus	—
2. Person Plural	exspectavissetis	—
3. Person Plural	exspectavissent, exspectassent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	exspectareque, exspectare, esspectare	exspectavisse, exspectasse
Passiv	exspectari, exspectarier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	exspectavisit, exspecta	exspectareque, exspectare, esspectare
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	exspectate	exspectamini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	exspectato	exspectator
3. Person Singular	exspectato	exspectator
2. Person Plural	exspectatote	—
3. Person Plural	exspectanto	exspectantor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	exspectatus, exspectata, exspectatum	exspectati, exspectata, exspectatae
Genitiv	exspectati, exspectati, exspectatae	exspectatorum, exspectatorum, exspectatarum
Dativ	exspectato, exspectato, exspectatae	exspectatis
Akkusativ	exspectatum, exspectatam, exspectatum	exspectata, exspectatos, exspectatas
Ablativ	exspectata, exspectato, exspectato	exspectatis
Vokativ	exspectata, exspectatum, exspectate	exspectati, exspectata, exspectatae

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	exspectans	exspectantes, exspectantia
Genitiv	exspectantis	exspectantium, exspectantum
Dativ	exspectanti	exspectantibus
Akkusativ	exspectans, exspectantem	exspectantes, exspectantia
Ablativ	exspectante, exspectanti	exspectantibus
Vokativ	exspectans	exspectantes, exspectantia

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	exspectaturus, exspectatura, exspectaturum	exspectaturi, exspectatura, exspectaturae
Genitiv	exspectaturi, exspectaturae, exspectaturi	exspectaturorum, exspectaturorum, exspectaturarum
Dativ	exspectaturo, exspectaturo, exspectaturae	exspectaturis
Akkusativ	exspectaturam, exspectaturum, exspectaturum	exspectatura, exspectaturos, exspectaturas
Ablativ	exspectatura, exspectaturo, exspectaturo	exspectaturis
Vokativ	exspectatura, exspectaturum, exspectature	exspectaturi, exspectatura, exspectaturae

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	exspectanda, exspectandum, exspectandus	exspectandi, exspectanda, exspectandae
Genitiv	exspectandae, exspectandi, exspectandi	exspectandorum, exspectandorum, exspectandarum
Dativ	exspectando, exspectando, exspectandae	exspectandis
Akkusativ	exspectandam, exspectandum, exspectandum	exspectanda, exspectandos, exspectandas
Ablativ	exspectanda, exspectando, exspectando	exspectandis
Vokativ	exspectanda, exspectandum, exspectande	exspectandi, exspectanda, exspectandae

Adjektiv

Positiv
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Komparativ
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Superlativ
	Singular	Plural
Nominativ	—	exspectatissimi
Genitiv	exspectatissimi, exspectatissimi	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	exspectatissimi

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum