Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "exsultare"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	exsulto	exsultor
2. Person Singular	exsultas	exsultare, exsultaris
3. Person Singular	exsultat, exsultatque	exsultatur
1. Person Plural	exsultamus	exsultamur
2. Person Plural	exsultatis	exsultamini
3. Person Plural	exsultant, exsultantius, exsultantque	exsultantur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	exsultabam	exsultabar
2. Person Singular	exsultabas	exsultabare, exsultabaris
3. Person Singular	exsultabat	exsultabatur
1. Person Plural	exsultabamus	exsultabamur
2. Person Plural	exsultabatis	exsultabamini
3. Person Plural	exsultabant	exsultabantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	exsultabo	exsultabor
2. Person Singular	exsultabis	exsultabere, exsultaberis
3. Person Singular	exsultabit	exsultabitur
1. Person Plural	exsultabimus	exsultabimur
2. Person Plural	exsultabitis	exsultabimini
3. Person Plural	exsultabunt	exsultabuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	exsultavi	—
2. Person Singular	exsultavisti	—
3. Person Singular	exsultavit	—
1. Person Plural	exsultavimus	—
2. Person Plural	exsultavistis	—
3. Person Plural	exsultare, exsultaverunt, exsultavere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	exsultaveram	—
2. Person Singular	exsultaveras	—
3. Person Singular	exsultaverat	—
1. Person Plural	exsultaveramus	—
2. Person Plural	exsultaveratis	—
3. Person Plural	exsultaverant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	exsultavero	—
2. Person Singular	exsultaveris, exsultaris	—
3. Person Singular	exsultaverit	—
1. Person Plural	exsultaverimus	—
2. Person Plural	exsultaveritis	—
3. Person Plural	exsultaverint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	exsultem	exsulter
2. Person Singular	exsultes	exsultere, exsulteris
3. Person Singular	exsultet	exsultetur
1. Person Plural	exsultemus	exsultemur
2. Person Plural	exsultetis	exsultemini
3. Person Plural	exsultent	exsultentur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	exsultarem	exsultarer
2. Person Singular	exsultares	exsultarere, exsultareris
3. Person Singular	exsultaret	exsultaretur
1. Person Plural	exsultaremus	exsultaremur
2. Person Plural	exsultaretis	exsultaremini
3. Person Plural	exsultarent	exsultarentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	exsultaverim	—
2. Person Singular	exsultaveris, exsultaris	—
3. Person Singular	exsultaverit	—
1. Person Plural	exsultaverimus	—
2. Person Plural	exsultaveritis	—
3. Person Plural	exsultaverint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	exsultavissem	—
2. Person Singular	exsultavisses	—
3. Person Singular	exsultavisset	—
1. Person Plural	exsultavissemus	—
2. Person Plural	exsultavissetis	—
3. Person Plural	exsultavissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	exsultare	exsultasse, exsultavisse
Passiv	exsultari, exsultarier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	exsulta	exsultare
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	exsultate	exsultamini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	exsultato	exsultator
3. Person Singular	exsultato	exsultator
2. Person Plural	exsultatote	—
3. Person Plural	exsultanto	exsultantor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	exsultatum, exsultatus, exsultata	exsultati, exsultata, exsultatae
Genitiv	exsultati, exsultati, exsultatae	exsultatorum, exsultatarum, exsultatorum
Dativ	exsultato, exsultato, exsultatae	exsultatis
Akkusativ	exsultatam, exsultatum, exsultatum	exsultatos, exsultatas, exsultata
Ablativ	exsultata, exsultato, exsultato	exsultatis
Vokativ	exsultatum, exsultate, exsultata	exsultatae, exsultati, exsultata

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	exsultans	exsultantes, exsultantia
Genitiv	exsultantis	exsultantium, exsultantum
Dativ	exsultanti	exsultantibus
Akkusativ	exsultans, exsultantem	exsultantia, exsultantes
Ablativ	exsultante, exsultanti	exsultantibus
Vokativ	exsultans	exsultantia, exsultantes

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	exsultaturum, exsultaturus, exsultatura	exsultaturi, exsultatura, exsultaturae
Genitiv	exsultaturi, exsultaturi, exsultaturae	exsultaturarum, exsultaturorum, exsultaturorum
Dativ	exsultaturo, exsultaturo, exsultaturae	exsultaturis
Akkusativ	exsultaturam, exsultaturum, exsultaturum	exsultaturos, exsultaturas, exsultatura
Ablativ	exsultatura, exsultaturo, exsultaturo	exsultaturis
Vokativ	exsultaturum, exsultature, exsultatura	exsultaturi, exsultatura, exsultaturae

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	exsultandum, exsultandus, exsultanda	exsultandi, exsultanda, exsultandae
Genitiv	exsultandi, exsultandi, exsultandae	exsultandarum, exsultandorum, exsultandorum
Dativ	exsultando, exsultando, exsultandae	exsultandis
Akkusativ	exsultandum, exsultandum, exsultandam	exsultandas, exsultanda, exsultandos
Ablativ	exsultanda, exsultando, exsultando	exsultandis
Vokativ	exsultandum, exsultande, exsultanda	exsultandi, exsultanda, exsultandae

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum