Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "indubitare"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularindubitoindubitor
2. Person Singularindubitasindubitare, indubitaris
3. Person Singularindubitatindubitatur
1. Person Pluralindubitamusindubitamur
2. Person Pluralindubitatisindubitamini
3. Person Pluralindubitantindubitantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularindubitabamindubitabar
2. Person Singularindubitabasindubitabare, indubitabaris
3. Person Singularindubitabatindubitabatur
1. Person Pluralindubitabamusindubitabamur
2. Person Pluralindubitabatisindubitabamini
3. Person Pluralindubitabantindubitabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularindubitaboindubitabor
2. Person Singularindubitabisindubitabere, indubitaberis
3. Person Singularindubitabitindubitabitur
1. Person Pluralindubitabimusindubitabimur
2. Person Pluralindubitabitisindubitabimini
3. Person Pluralindubitabuntindubitabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularindubitavi
2. Person Singularindubitavisti
3. Person Singularindubitavit
1. Person Pluralindubitavimus
2. Person Pluralindubitavistis
3. Person Pluralindubitare, indubitaverunt, indubitavere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularindubitaveram
2. Person Singularindubitaveras
3. Person Singularindubitaverat
1. Person Pluralindubitaveramus
2. Person Pluralindubitaveratis
3. Person Pluralindubitaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularindubitavero
2. Person Singularindubitaveris, indubitaris
3. Person Singularindubitaverit
1. Person Pluralindubitaverimus
2. Person Pluralindubitaveritis
3. Person Pluralindubitaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularindubitemindubiter
2. Person Singularindubitesindubitere, indubiteris
3. Person Singularindubitetindubitetur
1. Person Pluralindubitemusindubitemur
2. Person Pluralindubitetisindubitemini
3. Person Pluralindubitentindubitentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularindubitaremindubitarer
2. Person Singularindubitaresindubitarere, indubitareris
3. Person Singularindubitaretindubitaretur
1. Person Pluralindubitaremusindubitaremur
2. Person Pluralindubitaretisindubitaremini
3. Person Pluralindubitarentindubitarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularindubitaverim
2. Person Singularindubitaris, indubitaveris
3. Person Singularindubitaverit
1. Person Pluralindubitaverimus
2. Person Pluralindubitaveritis
3. Person Pluralindubitaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularindubitavissem
2. Person Singularindubitavisses
3. Person Singularindubitavisset
1. Person Pluralindubitavissemus
2. Person Pluralindubitavissetis
3. Person Pluralindubitavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivindubitareindubitavisse
Passivindubitari, indubitarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularindubitaindubitare
3. Person Singular
2. Person Pluralindubitateindubitamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularindubitatoindubitator
3. Person Singularindubitatoindubitator
2. Person Pluralindubitatote
3. Person Pluralindubitantoindubitantor
PPP
 SingularPlural
Nominativindubitatum, indubitatus, indubitataindubitati, indubitata, indubitatae
Genitivindubitati, indubitati, indubitataeindubitatarum, indubitatorum, indubitatorum
Dativindubitato, indubitato, indubitataeindubitatis
Akkusativindubitatam, indubitatum, indubitatumindubitatos, indubitatas, indubitata
Ablativindubitata, indubitato, indubitatoindubitatis
Vokativindubitatum, indubitate, indubitataindubitati, indubitata, indubitatae
PPA
 SingularPlural
Nominativindubitansindubitantes, indubitantia
Genitivindubitantisindubitantium, indubitantum
Dativindubitantiindubitantibus
Akkusativindubitans, indubitantemindubitantia, indubitantes
Ablativindubitante, indubitantiindubitantibus
Vokativindubitansindubitantes, indubitantia
PFA
 SingularPlural
Nominativindubitaturum, indubitaturus, indubitaturaindubitaturi, indubitatura, indubitaturae
Genitivindubitaturi, indubitaturi, indubitaturaeindubitaturarum, indubitaturorum, indubitaturorum
Dativindubitaturo, indubitaturo, indubitaturaeindubitaturis
Akkusativindubitaturum, indubitaturum, indubitaturamindubitaturas, indubitatura, indubitaturos
Ablativindubitatura, indubitaturo, indubitaturoindubitaturis
Vokativindubitaturum, indubitature, indubitaturaindubitaturi, indubitatura, indubitaturae
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativindubitandus, indubitanda, indubitandumindubitandi, indubitanda, indubitandae
Genitivindubitandi, indubitandi, indubitandaeindubitandorum, indubitandorum, indubitandarum
Dativindubitando, indubitando, indubitandaeindubitandis
Akkusativindubitandum, indubitandum, indubitandamindubitandas, indubitanda, indubitandos
Ablativindubitanda, indubitando, indubitandoindubitandis
Vokativindubitandum, indubitande, indubitandaindubitandi, indubitanda, indubitandae

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum