Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "insignire"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	insignio, insignio	insignior, insignior
2. Person Singular	insignis, insignisque, insignis	insignire, insignire, insigniris, insigniris
3. Person Singular	insignit, insignitius, insignit	insignitur, insignitur
1. Person Plural	insignimus, insignimus	insignimur, insignimur
2. Person Plural	insignitis, insignitis	insignimini, insignimini
3. Person Plural	insigniunt, insigniunt	insigniuntur, insigniuntur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	insigniebam, insignbam, insigniebam, insignbam	insigniebar, insigniebar
2. Person Singular	insignbas, insignbas, insigniebas, insigniebas	insigniebare, insigniebare, insigniebaris, insigniebaris
3. Person Singular	insignbat, insignbat, insigniebat, insigniebat	insigniebatur, insigniebatur
1. Person Plural	insignbamus, insigniebamus, insigniebamus, insignbamus	insigniebamur, insigniebamur
2. Person Plural	insignbatis, insignbatis, insigniebatis, insigniebatis	insigniebamini, insigniebamini
3. Person Plural	insignbant, insigniebant, insigniebant, insignbant	insigniebantur, insigniebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	insigniam, insigniam, insignibo, insignibo	insigniar, insignibor, insignibor, insigniar
2. Person Singular	insignies, insignibis, insignies, insignibis	insigniere, insigniberis, insigniere, insigniberis, insignieris, insignieris
3. Person Singular	insigniet, insignibit, insigniet, insignibit	insigniberit, insigniberit, insignietur, insignietur
1. Person Plural	insigniemus, insignibimus, insignibimus, insigniemus	insignibimur, insignibimur, insigniemur, insigniemur
2. Person Plural	insignietis, insignibitis, insignietis, insignibitis	insignibimini, insignibimini, insigniemini, insigniemini
3. Person Plural	insignient, insignient, insignibunt, insignibunt	insignibuntur, insignientur, insignientur, insignibuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	insignivi, insignivi	—
2. Person Singular	insignivisti, insignivisti	—
3. Person Singular	insignivit, insignivit	—
1. Person Plural	insignivimus, insignivimus	—
2. Person Plural	insignivistis, insignivistis	—
3. Person Plural	insignivere, insigniere, insignivere, insigniverunt, insigniverunt	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	insigniveram, insigniveram	—
2. Person Singular	insigniveras, insigniveras	—
3. Person Singular	insigniverat, insigniverat	—
1. Person Plural	insigniveramus, insigniveramus	—
2. Person Plural	insigniveratis, insigniveratis	—
3. Person Plural	insigniverant, insigniverant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	insignivero, insignivero	—
2. Person Singular	insignieris, insigniveris, insigniveris	—
3. Person Singular	insigniverit, insigniverit	—
1. Person Plural	insigniverimus, insigniverimus	—
2. Person Plural	insigniveritis, insigniveritis	—
3. Person Plural	insigniverint, insigniverint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	insigniam, insigniam	insigniter, insigniar, insigniar
2. Person Singular	insignias, insignias	insigniaris, insigniare, insigniaris, insigniare
3. Person Singular	insigniat, insigniat	insigniatur, insigniatur
1. Person Plural	insigniamus, insigniamus	insigniamur, insigniamur
2. Person Plural	insigniatis, insigniatis	insigniamini, insigniamini
3. Person Plural	insigniant, insigniant	insigniantur, insigniantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	insignirem, insignirem	insignirer, insignirer
2. Person Singular	insignires, insignires	insignirere, insignireris, insignirere, insignireris
3. Person Singular	insigniret, insigniret	insigniretur, insigniretur
1. Person Plural	insigniremus, insigniremus	insigniremur, insigniremur
2. Person Plural	insigniretis, insigniretis	insigniremini, insigniremini
3. Person Plural	insignirent, insignirent	insignirentur, insignirentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	insigniverim, insigniverim	—
2. Person Singular	insignieris, insigniveris, insigniveris	—
3. Person Singular	insigniverit, insigniverit	—
1. Person Plural	insigniverimus, insigniverimus	—
2. Person Plural	insigniveritis, insigniveritis	—
3. Person Plural	insigniverint, insigniverint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	insignivissem, insignivissem	—
2. Person Singular	insignivisses, insignivisses	—
3. Person Singular	insignivisset, insignivisset	—
1. Person Plural	insignivissemus, insignivissemus	—
2. Person Plural	insignivissetis, insignivissetis	—
3. Person Plural	insignivissent, insignivissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	insignire, insignire	insignivisse, insignivisse
Passiv	insigniri, insignirier, insigniri, insignirier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	insignibat, insigniora, insigni, insigniores, insignique, insigniter, insigni	insignire, insignire
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	insignite, insignite	insignimini, insignimini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	insignito, insignito	insignitor, insignitor
3. Person Singular	insignito, insignito	insignitor, insignitor
2. Person Plural	insignitote, insignitote	—
3. Person Plural	insigniunto, insigniunto	insigniuntor, insigniuntor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	insignitum, insignitus, insignita, insignitum, insignitus, insignita	insignita, insignita, insignitae, insignitae, insigniti, insigniti
Genitiv	insignitae, insignitae, insigniti, insigniti, insigniti, insigniti	insignitarum, insignitorum, insignitorum, insignitarum, insignitorum, insignitorum
Dativ	insignito, insignito, insignito, insignitae, insignito, insignitae	insignitis, insignitis
Akkusativ	insignitam, insignitum, insignitum, insignitam, insignitum, insignitum	insignitas, insignita, insignita, insignitos, insignitas, insignitos
Ablativ	insignita, insignita, insignito, insignito, insignito, insignito	insignitis, insignitis
Vokativ	insignita, insignite, insignitum, insignita, insignitum, insignite	insigniti, insignita, insignita, insignitae, insignitae, insigniti

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	insigniens, insigniens	insignientes, insignientia, insignientes, insignientia
Genitiv	insignientis, insignientis	insignientium, insignientum, insignientium, insignientum
Dativ	insignienti, insignienti	insignientibus, insignientibus
Akkusativ	insignientem, insigniens, insignientem, insigniens	insignientes, insignientia, insignientes, insignientia
Ablativ	insigniente, insigniente, insignienti, insignienti	insignientibus, insignientibus
Vokativ	insigniens, insigniens	insignientes, insignientia, insignientes, insignientia

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	insigniturum, insigniturus, insignitura, insigniturum, insigniturus, insignitura	insignitura, insigniturae, insignituri, insignitura, insignituri, insigniturae
Genitiv	insigniturae, insignituri, insignituri, insignituri, insigniturae, insignituri	insigniturorum, insigniturarum, insigniturorum, insigniturorum, insigniturarum, insigniturorum
Dativ	insignituro, insignituro, insigniturae, insignituro, insignituro, insigniturae	insignituris, insignituris
Akkusativ	insignituram, insigniturum, insigniturum, insignituram, insigniturum, insigniturum	insignituros, insignituras, insignitura, insignituros, insignituras, insignitura
Ablativ	insignitura, insignituro, insignituro, insignitura, insignituro, insignituro	insignituris, insignituris
Vokativ	insigniturum, insigniture, insignitura, insigniturum, insigniture, insignitura	insigniturae, insignitura, insigniturae, insignituri, insignitura, insignituri

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	insigniendus, insignienda, insigniundum, insigniundus, insigniunda, insigniendum, insigniundum, insigniendus, insigniendum, insignienda, insigniundus, insigniunda	insignienda, insigniendi, insigniunda, insignienda, insigniendae, insigniundi, insigniundae, insigniendae, insigniunda, insigniendi, insigniundi, insigniundae
Genitiv	insigniendi, insigniendae, insigniundi, insigniundae, insigniundi, insigniendae, insigniendi, insigniendi, insigniundi, insigniundae, insigniundi, insigniendi	insigniundorum, insigniundarum, insigniendorum, insigniendorum, insigniundorum, insigniundorum, insigniendarum, insigniendorum, insigniundarum, insigniendorum, insigniendarum, insigniundorum
Dativ	insigniendo, insigniendo, insigniundo, insigniundo, insigniendae, insigniendo, insigniundae, insigniendo, insigniendae, insigniundo, insigniundo, insigniundae	insigniundis, insigniendis, insigniundis, insigniendis
Akkusativ	insigniundam, insigniundum, insigniundum, insigniendam, insigniundam, insigniendum, insigniendum, insigniendam, insigniundum, insigniundum, insigniendum, insigniendum	insigniundos, insignienda, insigniundas, insigniunda, insignienda, insigniendos, insigniundos, insigniendas, insigniundas, insigniendos, insigniunda, insigniendas
Ablativ	insigniunda, insigniendo, insignienda, insigniendo, insigniundo, insigniundo, insigniendo, insigniendo, insigniunda, insigniundo, insigniundo, insignienda	insigniendis, insigniundis, insigniendis, insigniundis
Vokativ	insigniunda, insignienda, insigniundum, insigniunde, insigniunda, insigniendum, insigniende, insigniundum, insigniunde, insigniendum, insigniende, insignienda	insigniundae, insigniundi, insignienda, insigniendi, insigniunda, insignienda, insigniendae, insigniundi, insigniundae, insigniendae, insigniunda, insigniendi

Adjektiv

Positiv
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Komparativ
	Singular	Plural
Nominativ	insignitior, insignitius, insignitior, insignitius	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	insignitius, insignitius	—
Ablativ	—	—
Vokativ	insignitior, insignitius, insignitior, insignitius	—

Superlativ
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Latein auf Android

Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum