Formentabelle zu „obicere“
Verb
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | obiciebam | obiciebar |
2. Person Singular | obiciebas | obiciebare, obiciebaris |
3. Person Singular | obiciebat | obiciebatur |
1. Person Plural | obiciebamus | obiciebamur |
2. Person Plural | obiciebatis | obiciebamini |
3. Person Plural | obiciebant | obiciebantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | obiciam | obiciar |
2. Person Singular | obicies | obiciere, obicieris |
3. Person Singular | obiciet | obicietur |
1. Person Plural | obiciemus | obiciemur |
2. Person Plural | obicietis | obiciemini |
3. Person Plural | obicient | obicientur |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | objeceram | — |
2. Person Singular | objeceras | — |
3. Person Singular | objecerat | — |
1. Person Plural | objeceramus | — |
2. Person Plural | objeceratis | — |
3. Person Plural | objecerant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | objecero | — |
2. Person Singular | objeceris | — |
3. Person Singular | objecerit | — |
1. Person Plural | objecerimus | — |
2. Person Plural | objeceritis | — |
3. Person Plural | objecerint | — |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | obicerem | obicerer |
2. Person Singular | obiceres | obicerere, obicereris |
3. Person Singular | obiceret | obiceretur |
1. Person Plural | obiceremus | obiceremur |
2. Person Plural | obiceretis | obiceremini |
3. Person Plural | obicerent | obicerentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | objecerim | — |
2. Person Singular | objeceris | — |
3. Person Singular | objecerit | — |
1. Person Plural | objecerimus | — |
2. Person Plural | objeceritis | — |
3. Person Plural | objecerint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | objecissem | — |
2. Person Singular | objecisses | — |
3. Person Singular | objecisset | — |
1. Person Plural | objecissemus | — |
2. Person Plural | objecissetis | — |
3. Person Plural | objecissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | obice | obicere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | obicite | obicimini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | obicito | obicitor |
3. Person Singular | obicito | obicitor |
2. Person Plural | obicitote | — |
3. Person Plural | obicunto | obicuntor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | obiecta, obiectum, obiectus | obiecta, objecti, objectae |
Genitiv | objecti, objectae | objectorum, objectarum |
Dativ | obiecto, objectae | objectis |
Akkusativ | obiectum, objectam | obiecta, objectas, objectos |
Ablativ | obiecto, obiecta | objectis |
Vokativ | obiecta, obiectum, objecte | obiecta, objecti, objectae |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | objecturus, objecturum, objectura | objectura, objecturae, objecturi |
Genitiv | objecturae, objecturi | objecturarum, objecturorum |
Dativ | objecturae, objecturo | objecturis |
Akkusativ | objecturum, objecturam | objectura, objecturas, objecturos |
Ablativ | objectura, objecturo | objecturis |
Vokativ | objecturum, objectura, objecture | objectura, objecturae, objecturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | obiciendum, obicienda, obiciendus, obiciunda, obiciundum, obiciundus | obiciendae, obicienda, obiciundi, obiciendi, obiciunda, obiciundae |
Genitiv | obiciundi, obiciendae, obiciendi, obiciundae | obiciendarum, obiciendorum, obiciundarum, obiciundorum |
Dativ | obiciendae, obiciendo, obiciundae, obiciundo | obiciendis, obiciundis |
Akkusativ | obiciendam, obiciendum, obiciundam, obiciundum | obicienda, obiciendas, obiciendos, obiciunda, obiciundas, obiciundos |
Ablativ | obiciendo, obicienda, obiciunda, obiciundo | obiciendis, obiciundis |
Vokativ | obiciendum, obicienda, obiciende, obiciunda, obiciunde, obiciundum | obiciendae, obicienda, obiciundi, obiciendi, obiciunda, obiciundae |
152 (266) Formen für „obicere“