Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "praecutere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecutiopraecutior
2. Person Singularpraecutispraecuteris, praecutere
3. Person Singularpraecutitpraecutitur
1. Person Pluralpraecutimuspraecutimur
2. Person Pluralpraecutitispraecutimini
3. Person Pluralpraecutiuntpraecutiuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecutiebampraecutiebar
2. Person Singularpraecutiebaspraecutiebare, praecutiebaris
3. Person Singularpraecutiebatpraecutiebatur
1. Person Pluralpraecutiebamuspraecutiebamur
2. Person Pluralpraecutiebatispraecutiebamini
3. Person Pluralpraecutiebantpraecutiebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecutiampraecutiar
2. Person Singularpraecutiespraecutiere, praecutieris
3. Person Singularpraecutietpraecutietur
1. Person Pluralpraecutiemuspraecutiemur
2. Person Pluralpraecutietispraecutiemini
3. Person Pluralpraecutientpraecutientur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecussi
2. Person Singularpraecussisti
3. Person Singularpraecussit
1. Person Pluralpraecussimus
2. Person Pluralpraecussistis
3. Person Pluralpraecussere, praecusserunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecusseram
2. Person Singularpraecusseras
3. Person Singularpraecusserat
1. Person Pluralpraecusseramus
2. Person Pluralpraecusseratis
3. Person Pluralpraecusserant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecussero
2. Person Singularpraecusseris
3. Person Singularpraecusserit
1. Person Pluralpraecusserimus
2. Person Pluralpraecusseritis
3. Person Pluralpraecusserint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecutiampraecutiar
2. Person Singularpraecutiaspraecutiare, praecutiaris
3. Person Singularpraecutiatpraecutiatur
1. Person Pluralpraecutiamuspraecutiamur
2. Person Pluralpraecutiatispraecutiamini
3. Person Pluralpraecutiantpraecutiantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecuterempraecuterer
2. Person Singularpraecuterespraecuterere, praecutereris
3. Person Singularpraecuteretpraecuteretur
1. Person Pluralpraecuteremuspraecuteremur
2. Person Pluralpraecuteretispraecuteremini
3. Person Pluralpraecuterentpraecuterentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecusserim
2. Person Singularpraecusseris
3. Person Singularpraecusserit
1. Person Pluralpraecusserimus
2. Person Pluralpraecusseritis
3. Person Pluralpraecusserint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraecussissem
2. Person Singularpraecussisses
3. Person Singularpraecussisset
1. Person Pluralpraecussissemus
2. Person Pluralpraecussissetis
3. Person Pluralpraecussissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivpraecuterepraecussisse
Passivpraecuti, praecutier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularpraecutae, praecutepraecutere
3. Person Singular
2. Person Pluralpraecutitepraecutimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularpraecutitopraecutitor
3. Person Singularpraecutitopraecutitor
2. Person Pluralpraecutitote
3. Person Pluralpraecutuntopraecutuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativpraecussus, praecussa, praecussumpraecussi, praecussa, praecussae
Genitivpraecussi, praecussi, praecussaepraecussorum, praecussorum, praecussarum
Dativpraecusso, praecusso, praecussaepraecussis
Akkusativpraecussum, praecussam, praecussumpraecussa, praecussos, praecussas
Ablativpraecussa, praecusso, praecussopraecussis
Vokativpraecussa, praecussum, praecussepraecussi, praecussa, praecussae
PPA
 SingularPlural
Nominativpraecutienspraecutientes, praecutientia
Genitivpraecutientispraecutientium, praecutientum
Dativpraecutientipraecutientibus
Akkusativpraecutiens, praecutientempraecutientes, praecutientia
Ablativpraecutiente, praecutientipraecutientibus
Vokativpraecutienspraecutientes, praecutientia
PFA
 SingularPlural
Nominativpraecussurus, praecussura, praecussurumpraecussuri, praecussura, praecussurae
Genitivpraecussuri, praecussurae, praecussuripraecussurorum, praecussurorum, praecussurarum
Dativpraecussuro, praecussuro, praecussuraepraecussuris
Akkusativpraecussuram, praecussurum, praecussurumpraecussura, praecussuros, praecussuras
Ablativpraecussura, praecussuro, praecussuropraecussuris
Vokativpraecussura, praecussurum, praecussurepraecussuri, praecussura, praecussurae
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativpraecutiendus, praecutienda, praecutiundus, praecutiunda, praecutiendum, praecutiundumpraecutiendi, praecutiundi, praecutienda, praecutiunda, praecutiendae, praecutiundae
Genitivpraecutiendi, praecutiendi, praecutiundi, praecutiundi, praecutiendae, praecutiundaepraecutiendorum, praecutiendorum, praecutiundorum, praecutiundorum, praecutiendarum, praecutiundarum
Dativpraecutiendo, praecutiendo, praecutiundo, praecutiundo, praecutiendae, praecutiundaepraecutiendis, praecutiundis
Akkusativpraecutiendum, praecutiundum, praecutiundum, praecutiendam, praecutiundam, praecutiendumpraecutiundas, praecutienda, praecutiunda, praecutiendos, praecutiundos, praecutiendas
Ablativpraecutienda, praecutiunda, praecutiendo, praecutiendo, praecutiundo, praecutiundopraecutiendis, praecutiundis
Vokativpraecutiundum, praecutiunde, praecutienda, praecutiunda, praecutiendum, praecutiendepraecutiendi, praecutiundi, praecutienda, praecutiunda, praecutiendae, praecutiundae

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum