Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "praescire"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraesciopraescior
2. Person Singularpraescispraescire
3. Person Singularpraescitpraescitur
1. Person Pluralpraescimuspraescimur
2. Person Pluralpraescitispraescimini
3. Person Pluralpraesciuntpraesciuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraesciebampraesciebar
2. Person Singularpraesciebaspraesciebare, praesciebaris
3. Person Singularpraesciebatpraesciebatur
1. Person Pluralpraesciebamuspraesciebamur
2. Person Pluralpraesciebatispraesciebamini
3. Person Pluralpraesciebantpraesciebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraesciampraesciar
2. Person Singularpraesciespraescieris, praesciere
3. Person Singularpraescietpraescietur
1. Person Pluralpraesciemuspraesciemur
2. Person Pluralpraescietispraesciemini
3. Person Pluralpraescientpraescientur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraescii, praescivi
2. Person Singularpraescivisti, praescisti
3. Person Singularpraescivit
1. Person Pluralpraescivimus
2. Person Pluralpraescivistis, praescistis
3. Person Pluralpraesciere, praescivere, praesciverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraesciveram
2. Person Singularpraesciveras
3. Person Singularpraesciverat
1. Person Pluralpraesciveramus
2. Person Pluralpraesciveratis
3. Person Pluralpraesciverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraescivero
2. Person Singularpraescieris, praesciveris
3. Person Singularpraesciverit
1. Person Pluralpraesciverimus
2. Person Pluralpraesciveritis
3. Person Pluralpraescierint, praesciverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraesciampraesciar
2. Person Singularpraesciaspraesciare, praesciaris
3. Person Singularpraesciatpraesciatur
1. Person Pluralpraesciamuspraesciamur
2. Person Pluralpraesciatispraesciamini
3. Person Pluralpraesciantpraesciantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singular
2. Person Singular
3. Person Singular
1. Person Plural
2. Person Plural
3. Person Plural
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraesciverim
2. Person Singularpraescieris, praesciveris
3. Person Singularpraesciverit
1. Person Pluralpraesciverimus
2. Person Pluralpraesciveritis
3. Person Pluralpraescierint, praesciverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraescivissem, praescissem
2. Person Singularpraescivisses, praescisses
3. Person Singularpraescivisset, praescisset
1. Person Pluralpraescivissemus, praescissemus
2. Person Pluralpraescivissetis, praescissetis
3. Person Pluralpraescivissent, praescissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivpraescirepraescivisse, praescisse
Passiv
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularpraescipraescire
3. Person Singular
2. Person Pluralpraescitepraescimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularpraescitopraescitor
3. Person Singularpraescitopraescitor
2. Person Pluralpraescitote
3. Person Plural
PPP
 SingularPlural
Nominativpraescitum, praescitus, praescitapraescita, praescitae, praesciti
Genitivpraescitae, praesciti, praescitipraescitorum, praescitorum, praescitarum
Dativpraescito, praescito, praescitaepraescitis
Akkusativpraescitam, praescitum, praescitumpraescita, praescitos, praescitas
Ablativpraescita, praescito, praescitopraescitis
Vokativpraescita, praescitum, praescitepraesciti, praescita, praescitae
PPA
 SingularPlural
Nominativpraescienspraescientes, praescientia
Genitivpraescientispraescientium, praescientum
Dativpraescientipraescientibus
Akkusativpraescientem, praescienspraescientes, praescientia
Ablativpraesciente, praescientipraescientibus
Vokativpraescienspraescientes, praescientia
PFA
 SingularPlural
Nominativpraesciturum, praesciturus, praesciturapraescitura, praesciturae, praescituri
Genitivpraesciturae, praescituri, praescituripraesciturorum, praesciturorum, praesciturarum
Dativpraescituro, praescituro, praescituraepraescituris
Akkusativpraescituram, praesciturum, praesciturumpraescitura, praescituros, praescituras
Ablativpraescitura, praescituro, praescituropraescituris
Vokativpraesciturum, praesciture, praesciturapraescitura, praesciturae, praescituri
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativpraesciendum, praesciundum, praesciendus, praescienda, praesciundus, praesciundapraescienda, praesciunda, praesciendae, praesciundae, praesciendi, praesciundi
Genitivpraesciendae, praesciundae, praesciendi, praesciendi, praesciundi, praesciundipraesciendorum, praesciendorum, praesciundorum, praesciundorum, praesciendarum, praesciundarum
Dativpraesciendo, praesciendo, praesciundo, praesciundo, praesciendae, praesciundaepraesciundis, praesciendis
Akkusativpraesciendam, praesciundam, praesciendum, praesciendum, praesciundum, praesciundumpraescienda, praesciunda, praesciendos, praesciundos, praesciendas, praesciundas
Ablativpraesciunda, praesciendo, praesciendo, praesciundo, praesciundo, praesciendapraesciendis, praesciundis
Vokativpraesciunda, praesciendum, praesciende, praesciundum, praesciunde, praesciendapraesciundi, praescienda, praesciunda, praesciendae, praesciundae, praesciendi

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum