Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "praevenire"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraeveniopraevenior
2. Person Singularpraevenispraeveniris
3. Person Singularpraevenitque, praeuenitpraevenitur
1. Person Pluralpraevenimuspraevenimur
2. Person Pluralpraevenitispraevenimini
3. Person Pluralpraeveniuntpraeveniuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraeveniebam, praevenbampraeveniebar
2. Person Singularpraeveniebas, praevenbaspraeveniebare, praeveniebaris
3. Person Singularpraevenbat, praeveniebatpraeveniebatur
1. Person Pluralpraeveniebamus, praevenbamuspraeveniebamur
2. Person Pluralpraevenbatis, praeveniebatispraeveniebamini
3. Person Pluralpraeveniebant, praevenbantpraeveniebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraeveniam, praevenibopraeveniar, praevenibor
2. Person Singularpraevenies, praevenibispraeveniere, praeveniberis, praevenieris
3. Person Singularpraeveniet, praevenibitpraeveniberit, praevenietur
1. Person Pluralpraeveniemus, praevenibimuspraeveniemur, praevenibimur
2. Person Pluralpraevenietis, praevenibitispraevenibimini, praeveniemini
3. Person Pluralpraevenibunt, praevenientpraevenibuntur, praevenientur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraeueni
2. Person Singularpraevenisti
3. Person Singularpraevenitque, praeuenit
1. Person Pluralpraevenimus
2. Person Pluralpraevenistis
3. Person Pluralpraevenerunt, praevenere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraeveneram
2. Person Singularpraeveneras
3. Person Singularpraevenerat
1. Person Pluralpraeveneramus
2. Person Pluralpraeveneratis
3. Person Pluralpraevenerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraevenero
2. Person Singularpraeveneris
3. Person Singularpraevenerit
1. Person Pluralpraevenerimus
2. Person Pluralpraeveneritis
3. Person Pluralpraevenerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraeveniampraeveniar
2. Person Singularpraeveniaspraeveniare, praeveniaris
3. Person Singularpraeveniatpraeveniatur
1. Person Pluralpraeveniamuspraeveniamur
2. Person Pluralpraeveniatispraeveniamini
3. Person Pluralpraeveniantpraeveniantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraevenirempraevenirer
2. Person Singularpraevenirespraevenirere, praevenireris
3. Person Singularpraeveniretpraeveniretur
1. Person Pluralpraeveniremuspraeveniremur
2. Person Pluralpraeveniretispraeveniremini
3. Person Pluralpraeuenirentpraevenirentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraevenerim
2. Person Singularpraeveneris
3. Person Singularpraevenerit
1. Person Pluralpraevenerimus
2. Person Pluralpraeveneritis
3. Person Pluralpraevenerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularpraevenissem
2. Person Singularpraevenisses
3. Person Singularpraeuenisset
1. Person Pluralpraevenissemus
2. Person Pluralpraevenissetis
3. Person Pluralpraevenissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivpraeuenire, prevenirepraevenisse
Passivpraeveniri, praevenirier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularpraeueniprevenire, praeuenire
3. Person Singular
2. Person Pluralpraevenitepraevenimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularpraevenitopraevenitor
3. Person Singularpraevenitopraevenitor
2. Person Pluralpraevenitote
3. Person Pluralpraeveniuntopraeveniuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativpraeuenta, praeuentum, praeventuspraeventae, praeuenta, praeventi
Genitivpraeventae, praeventi, praeventipraeventorum, praeventorum, praeventarum
Dativpraeventae, praevento, praeventopraeventis
Akkusativpraeventam, praeuentum, praeuentumpraeventos, praeventas, praeuenta
Ablativpraevento, praevento, praeuentapraeventis
Vokativpraeuenta, praeuentum, praeventepraeventae, praeuenta, praeventi
PPA
 SingularPlural
Nominativpraevenienspraevenientes, praevenientia
Genitivpraevenientispraevenientium, praevenientum
Dativpraevenientipraevenientibus
Akkusativpraevenientem, praevenienspraevenientes, praevenientia
Ablativpraevenienti, praevenientepraevenientibus
Vokativpraevenienspraevenientes, praevenientia
PFA
 SingularPlural
Nominativpraeventurum, praeventurus, praeventurapraeventurae, praeventuri, praeventura
Genitivpraeventurae, praeventuri, praeventuripraeventurorum, praeventurorum, praeventurarum
Dativpraeventurae, praeventuro, praeventuropraeventuris
Akkusativpraeventuram, praeventurum, praeventurumpraeventuros, praeventuras, praeventura
Ablativpraeventuro, praeventuro, praeventurapraeventuris
Vokativpraeventurum, praeventure, praeventurapraeventurae, praeventuri, praeventura
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativpraeveniunda, praeveniendum, praeveniundum, praeveniendus, praevenienda, praeveniunduspraeveniundi, praeveniunda, praeveniendae, praeveniundae, praeveniendi, praevenienda
Genitivpraeveniendae, praeveniundae, praeveniendi, praeveniendi, praeveniundi, praeveniundipraeveniendorum, praeveniendorum, praeveniendarum, praeveniundorum, praeveniundorum, praeveniundarum
Dativpraeveniendo, praeveniendo, praeveniendae, praeveniundo, praeveniundo, praeveniundaepraeveniundis, praeveniendis
Akkusativpraeveniendam, praeveniendum, praeveniundam, praeveniendum, praeveniundum, praeveniundumpraevenienda, praeveniunda, praeveniendos, praeveniendas, praeveniundos, praeveniundas
Ablativpraeveniunda, praeveniendo, praeveniendo, praeveniundo, praeveniundo, praeveniendapraeveniundis, praeveniendis
Vokativpraeveniunda, praeveniendum, praeveniende, praeveniundum, praeveniunde, praeveniendapraevenienda, praeveniundi, praeveniunda, praeveniendae, praeveniundae, praeveniendi

Substantiv

 SingularPlural
Nominativpraeventiopraeventores
Genitiv
Dativ
Akkusativpraeventores
Ablativ
Vokativpraeventiopraeventores

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum