Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "pugnare"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	pugno, pugno	pugnor, pugnor
2. Person Singular	pugnas, pugnas, pugnasque	pugnare, pugnaris, pugnaris, pugnare
3. Person Singular	pugnat, pugnat, pugnatque	pugnatur, pugnatur
1. Person Plural	pugnamus, pugnamus	pugnamur, pugnamur
2. Person Plural	pugnatis, pugnatis	pugnamini, pugnamini
3. Person Plural	pugnant, pugnant	pugnantur, pugnantur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	pugnabam, pugnabam	pugnabar, pugnabar
2. Person Singular	pugnabas, pugnabas	pugnabare, pugnabaris, pugnabare, pugnabaris
3. Person Singular	pugnabat, pugnabat	pugnabatur, pugnabatur
1. Person Plural	pugnabamus, pugnabamus	pugnabamur, pugnabamur
2. Person Plural	pugnabatis, pugnabatis	pugnabamini, pugnabamini
3. Person Plural	pugnabant, pugnabant	pugnabantur, pugnabantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	pugnabo, pugnabo	pugnabor, pugnabor
2. Person Singular	pugnabis, pugnabis	pugnabere, pugnaberis, pugnabere, pugnaberis
3. Person Singular	pugnabit, pugnabit	pugnabitur, pugnabitur
1. Person Plural	pugnabimus, pugnabimus	pugnabimur, pugnabimur
2. Person Plural	pugnabitis, pugnabitis	pugnabimini, pugnabimini
3. Person Plural	pugnabunt, pugnabunt	pugnabuntur, pugnabuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	pugnavi, pugnaui, pugnavique	—
2. Person Singular	pugnasti, pugnavisti, pugnavisti	—
3. Person Singular	pugnauit, pugnauit	—
1. Person Plural	pugnavimus, pugnavimus	—
2. Person Plural	pugnavistis, pugnastis, pugnavistis	—
3. Person Plural	pugnauere, pugnauerunt, pugnare, pugnauerunt, pugnauere, pugnarunt	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	pugnaveram, pugnaveram	—
2. Person Singular	pugnaveras, pugnaveras	—
3. Person Singular	pugnauerat, pugnaverat	—
1. Person Plural	pugnaveramus, pugnaveramus	—
2. Person Plural	pugnaveratis, pugnaveratis	—
3. Person Plural	pugnauerant, pugnauerant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	pugnavero, pugnavero	—
2. Person Singular	pugnaveris, pugnaveris, pugnaris	—
3. Person Singular	pugnauerit, pugnauerit, pugnarit	—
1. Person Plural	pugnaverimus, pugnaverimus	—
2. Person Plural	pugnaveritis, pugnaueritis	—
3. Person Plural	pugnaverint, pugnarint, pugnauerint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	pugnem, pugnem	pugner, pugner
2. Person Singular	pugnes, pugnes	pugneris, pugnere, pugneris, pugnere
3. Person Singular	pugnet, pugnet	pugnetur, pugnetur
1. Person Plural	pugnemus, pugnemus	pugnemur, pugnemur
2. Person Plural	pugnetis, pugnetis	pugnemini, pugnemini
3. Person Plural	pugnent, pugnent	pugnentur, pugnentur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	pugnarem, pugnarem	pugnarer, pugnarer
2. Person Singular	pugnares, pugnares	pugnarere, pugnareris, pugnarere, pugnareris
3. Person Singular	pugnaret, pugnaret	pugnaretur, pugnaretur
1. Person Plural	pugnaremus, pugnaremus	pugnaremur, pugnaremur
2. Person Plural	pugnaretis, pugnaretis	pugnaremini, pugnaremini
3. Person Plural	pugnarent, pugnarent	pugnarentur, pugnarentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	pugnauerim, pugnaverim	—
2. Person Singular	pugnaveris, pugnaveris, pugnaris	—
3. Person Singular	pugnauerit, pugnauerit, pugnarit	—
1. Person Plural	pugnaverimus, pugnaverimus	—
2. Person Plural	pugnaveritis, pugnaueritis	—
3. Person Plural	pugnaverint, pugnarint, pugnauerint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	pugnavissem, pugnassem, pugnavissem	—
2. Person Singular	pugnavisses, pugnavisses	—
3. Person Singular	pugnavisset, pugnasset, pugnavisset	—
1. Person Plural	pugnavissemus, pugnavissemus	—
2. Person Plural	pugnavissetis, pugnavissetis	—
3. Person Plural	pugnavissent, pugnassent, pugnavissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	pugnare, pugnare	pugnasse, pugnavisse, eumpugnavisse, pugnavisse
Passiv	pugnari, pugnarier, pugnarier, ecpugnari, pugnari	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	pugnaque, pugnacior, pugnaciter, pugna, pugna, pugnaerunt, pugnaeverunt, pugnarvimus	pugnare, pugnare
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	pugnate, pugnate	pugnamini, pugnamini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	pugnato, pugnado, pugnato, pugnatoreis	pugnatorius, pugnator, prpugnator, pugnator, pugnatoriis
3. Person Singular	pugnato, pugnado, pugnato, pugnatoreis	pugnatoriis, pugnatorius, pugnator, prpugnator, pugnator
2. Person Plural	pugnatote, pugnatote	—
3. Person Plural	pugnanto, pugnanto	pugnantor, pugnantor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	pugnatum, pugnatus, pugnata, pugnata, pugnatum, pugnatus	pugnati, pugnati, pugnata, pugnata, pugnatae, pugnatae
Genitiv	pugnati, pugnati, pugnati, pugnati, pugnatae, pugnatae	pugnatarum, pugnatorum, pugnatorum, pugnatarum, pugnatorum, pugnatorum
Dativ	pugnatae, pugnato, pugnato, pugnato, pugnato, pugnatae	pugnatis, pugnatis
Akkusativ	pugnatam, pugnatam, pugnatum, pugnatum, pugnatum, pugnatum	pugnatos, pugnatas, pugnata, pugnata, pugnatas, pugnatos
Ablativ	pugnata, pugnata, pugnato, pugnato, pugnato, pugnato	pugnatis, pugnatis
Vokativ	pugnatum, pugnate, pugnata, pugnata, pugnatum, pugnate	pugnati, pugnati, pugnata, pugnata, pugnatae, pugnatae

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	pugnans, pugnans	pugnantia, pugnantes, pugnantes, pugnantia
Genitiv	pugnantis, pugnantis	pugnantium, pugnantum, pugnantum, pugnantium
Dativ	pugnanti, pugnanti	pugnantibus, pugnantibus
Akkusativ	pugnantem, pugnans, pugnantem, pugnans	pugnantia, pugnantia, pugnantes, pugnantes
Ablativ	pugnante, pugnante, pugnanti, pugnanti	pugnantibus, pugnantibus
Vokativ	pugnans, pugnans	pugnantia, pugnantes, pugnantes, pugnantia

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	pugnaturum, pugnaturus, pugnaturus, pugnatura, pugnatura, pugnaturum	pugnaturi, pugnaturi, pugnatura, pugnaturae, pugnatura, pugnaturae
Genitiv	pugnaturi, pugnaturi, pugnaturi, pugnaturi, pugnaturae, pugnaturae	pugnaturarum, pugnaturarum, pugnaturorum, pugnaturorum, pugnaturorum, pugnaturorum
Dativ	pugnaturo, pugnaturo, pugnaturo, pugnaturo, pugnaturae, pugnaturae	pugnaturis, pugnaturis
Akkusativ	pugnaturum, pugnaturam, pugnaturum, pugnaturum, pugnaturam, pugnaturum	pugnaturas, pugnaturas, pugnatura, pugnaturos, pugnaturos, pugnatura
Ablativ	pugnaturo, pugnatura, pugnaturo, pugnaturo, pugnaturo, pugnatura	pugnaturis, pugnaturis
Vokativ	pugnaturum, pugnature, pugnature, pugnatura, pugnatura, pugnaturum	pugnaturae, pugnaturi, pugnaturi, pugnatura, pugnaturae, pugnatura

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	pugnandum, pugnandus, pugnanda, pugnanda, pugnandus, pugnandum	pugnandi, pugnanda, pugnanda, pugnandae, pugnandi, pugnandae
Genitiv	pugnandi, pugnandi, pugnandae, pugnandi, pugnandae, pugnandi	pugnandarum, pugnandorum, pugnandorum, pugnandorum, pugnandorum, pugnandarum
Dativ	pugnando, pugnando, pugnandae, pugnando, pugnandae, pugnando	pugnandis, pugnandis
Akkusativ	pugnandum, pugnandum, pugnandum, pugnandum, pugnandam, pugnandam	pugnandas, pugnandas, pugnandos, pugnanda, pugnanda, pugnandos
Ablativ	pugnanda, pugnanda, pugnando, pugnando, pugnando, pugnando	pugnandis, pugnandis
Vokativ	pugnandum, pugnande, pugnandum, pugnande, pugnanda, pugnanda	pugnandi, pugnanda, pugnanda, pugnandae, pugnandi, pugnandae

Adjektiv

Positiv
	Singular	Plural
Nominativ	pugnatorius	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	pugnatoriis, pugnatoriis
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	pugnatoriis, pugnatoriis
Vokativ	—	—

Komparativ
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Superlativ
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Substantiv

	Singular	Plural
Nominativ	pugnatrix, pugnatrix	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	pugnionem	—
Ablativ	—	—
Vokativ	pugnatrix, pugnatrix	—

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum