Formentabelle zu „suffarcinare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | suffarcino | suffarcinor |
2. Person Singular | suffarcinas | suffarcinare, suffarcinaris |
3. Person Singular | suffarcinat | suffarcinatur |
1. Person Plural | suffarcinamus | suffarcinamur |
2. Person Plural | suffarcinatis | suffarcinamini |
3. Person Plural | suffarcinant | suffarcinantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | suffarcinabam | suffarcinabar |
2. Person Singular | suffarcinabas | suffarcinabare, suffarcinabaris |
3. Person Singular | suffarcinabat | suffarcinabatur |
1. Person Plural | suffarcinabamus | suffarcinabamur |
2. Person Plural | suffarcinabatis | suffarcinabamini |
3. Person Plural | suffarcinabant | suffarcinabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | suffarcinabo | suffarcinabor |
2. Person Singular | suffarcinabis | suffarcinabere, suffarcinaberis |
3. Person Singular | suffarcinabit | suffarcinabitur |
1. Person Plural | suffarcinabimus | suffarcinabimur |
2. Person Plural | suffarcinabitis | suffarcinabimini |
3. Person Plural | suffarcinabunt | suffarcinabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | suffarcinavi | — |
2. Person Singular | suffarcinavisti | — |
3. Person Singular | suffarcinavit | — |
1. Person Plural | suffarcinavimus | — |
2. Person Plural | suffarcinavistis | — |
3. Person Plural | suffarcinare, suffarcinavere, suffarcinaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | suffarcinaveram | — |
2. Person Singular | suffarcinaveras | — |
3. Person Singular | suffarcinaverat | — |
1. Person Plural | suffarcinaveramus | — |
2. Person Plural | suffarcinaveratis | — |
3. Person Plural | suffarcinaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | suffarcinavero | — |
2. Person Singular | suffarcinaris, suffarcinaveris | — |
3. Person Singular | suffarcinaverit | — |
1. Person Plural | suffarcinaverimus | — |
2. Person Plural | suffarcinaveritis | — |
3. Person Plural | suffarcinaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | suffarcinem | suffarciner |
2. Person Singular | suffarcines | suffarcinere, suffarcineris |
3. Person Singular | suffarcinet | suffarcinetur |
1. Person Plural | suffarcinemus | suffarcinemur |
2. Person Plural | suffarcinetis | suffarcinemini |
3. Person Plural | suffarcinent | suffarcinentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | suffarcinarem | suffarcinarer |
2. Person Singular | suffarcinares | suffarcinarere, suffarcinareris |
3. Person Singular | suffarcinaret | suffarcinaretur |
1. Person Plural | suffarcinaremus | suffarcinaremur |
2. Person Plural | suffarcinaretis | suffarcinaremini |
3. Person Plural | suffarcinarent | suffarcinarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | suffarcinaverim | — |
2. Person Singular | suffarcinaris, suffarcinaveris | — |
3. Person Singular | suffarcinaverit | — |
1. Person Plural | suffarcinaverimus | — |
2. Person Plural | suffarcinaveritis | — |
3. Person Plural | suffarcinaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | suffarcinavissem | — |
2. Person Singular | suffarcinavisses | — |
3. Person Singular | suffarcinavisset | — |
1. Person Plural | suffarcinavissemus | — |
2. Person Plural | suffarcinavissetis | — |
3. Person Plural | suffarcinavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | suffarcinare | suffarcinavisse |
Passiv | suffarcinari, suffarcinarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | suffarcina | suffarcinare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | suffarcinate | suffarcinamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | suffarcinato | suffarcinator |
3. Person Singular | suffarcinato | suffarcinator |
2. Person Plural | suffarcinatote | — |
3. Person Plural | suffarcinanto | suffarcinantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | suffarcinatus, suffarcinata, suffarcinatum | suffarcinati, suffarcinata, suffarcinatae |
Genitiv | suffarcinati, suffarcinatae | suffarcinatarum, suffarcinatorum |
Dativ | suffarcinatae, suffarcinato | suffarcinatis |
Akkusativ | suffarcinatam, suffarcinatum | suffarcinata, suffarcinatas, suffarcinatos |
Ablativ | suffarcinata, suffarcinato | suffarcinatis |
Vokativ | suffarcinata, suffarcinate, suffarcinatum | suffarcinati, suffarcinata, suffarcinatae |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | suffarcinans | suffarcinantes, suffarcinantia |
Genitiv | suffarcinantis | suffarcinantium, suffarcinantum |
Dativ | suffarcinanti | suffarcinantibus |
Akkusativ | suffarcinans, suffarcinantem | suffarcinantes, suffarcinantia |
Ablativ | suffarcinante, suffarcinanti | suffarcinantibus |
Vokativ | suffarcinans | suffarcinantes, suffarcinantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | suffarcinatura, suffarcinaturum, suffarcinaturus | suffarcinatura, suffarcinaturae, suffarcinaturi |
Genitiv | suffarcinaturae, suffarcinaturi | suffarcinaturarum, suffarcinaturorum |
Dativ | suffarcinaturae, suffarcinaturo | suffarcinaturis |
Akkusativ | suffarcinaturam, suffarcinaturum | suffarcinatura, suffarcinaturas, suffarcinaturos |
Ablativ | suffarcinatura, suffarcinaturo | suffarcinaturis |
Vokativ | suffarcinatura, suffarcinature, suffarcinaturum | suffarcinatura, suffarcinaturae, suffarcinaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | suffarcinanda, suffarcinandum, suffarcinandus | suffarcinanda, suffarcinandae, suffarcinandi |
Genitiv | suffarcinandae, suffarcinandi | suffarcinandarum, suffarcinandorum |
Dativ | suffarcinandae, suffarcinando | suffarcinandis |
Akkusativ | suffarcinandam, suffarcinandum | suffarcinanda, suffarcinandas, suffarcinandos |
Ablativ | suffarcinanda, suffarcinando | suffarcinandis |
Vokativ | suffarcinanda, suffarcinande, suffarcinandum | suffarcinanda, suffarcinandae, suffarcinandi |
152 (228) Formen für „suffarcinare“