Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "superabundare"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	superabundo	superabundor
2. Person Singular	superabundas	superabundare, superabundaris
3. Person Singular	superabundat	superabundatur
1. Person Plural	superabundamus	superabundamur
2. Person Plural	superabundatis	superabundamini
3. Person Plural	superabundant	superabundantur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	superabundabam	superabundabar
2. Person Singular	superabundabas	superabundabare, superabundabaris
3. Person Singular	superabundabat	superabundabatur
1. Person Plural	superabundabamus	superabundabamur
2. Person Plural	superabundabatis	superabundabamini
3. Person Plural	superabundabant	superabundabantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	superabundabo	superabundabor
2. Person Singular	superabundabis	superabundabere, superabundaberis
3. Person Singular	superabundabit	superabundabitur
1. Person Plural	superabundabimus	superabundabimur
2. Person Plural	superabundabitis	superabundabimini
3. Person Plural	superabundabunt	superabundabuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	superabundavi	—
2. Person Singular	superabundavisti	—
3. Person Singular	superabundavit	—
1. Person Plural	superabundavimus	—
2. Person Plural	superabundavistis	—
3. Person Plural	superabundavere, superabundare, superabundaverunt	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	superabundaveram	—
2. Person Singular	superabundaveras	—
3. Person Singular	superabundaverat	—
1. Person Plural	superabundaveramus	—
2. Person Plural	superabundaveratis	—
3. Person Plural	superabundaverant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	superabundavero	—
2. Person Singular	superabundaveris, superabundaris	—
3. Person Singular	superabundaverit	—
1. Person Plural	superabundaverimus	—
2. Person Plural	superabundaveritis	—
3. Person Plural	superabundaverint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	superabundem	superabunder
2. Person Singular	superabundes	superabundere, superabunderis
3. Person Singular	superabundet	superabundetur
1. Person Plural	superabundemus	superabundemur
2. Person Plural	superabundetis	superabundemini
3. Person Plural	superabundent	superabundentur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	superabundarem	superabundarer
2. Person Singular	superabundares	superabundarere, superabundareris
3. Person Singular	superabundaret	superabundaretur
1. Person Plural	superabundaremus	superabundaremur
2. Person Plural	superabundaretis	superabundaremini
3. Person Plural	superabundarent	superabundarentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	superabundaverim	—
2. Person Singular	superabundaveris, superabundaris	—
3. Person Singular	superabundaverit	—
1. Person Plural	superabundaverimus	—
2. Person Plural	superabundaveritis	—
3. Person Plural	superabundaverint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	superabundavissem	—
2. Person Singular	superabundavisses	—
3. Person Singular	superabundavisset	—
1. Person Plural	superabundavissemus	—
2. Person Plural	superabundavissetis	—
3. Person Plural	superabundavissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	superabundare	superabundavisse
Passiv	superabundari, superabundarier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	superabunda	superabundare
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	superabundate	superabundamini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	superabundato	superabundator
3. Person Singular	superabundato	superabundator
2. Person Plural	superabundatote	—
3. Person Plural	superabundanto	superabundantor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	superabundatum, superabundatus, superabundata	superabundata, superabundatae, superabundati
Genitiv	superabundatae, superabundati, superabundati	superabundatorum, superabundatorum, superabundatarum
Dativ	superabundato, superabundato, superabundatae	superabundatis
Akkusativ	superabundatam, superabundatum, superabundatum	superabundata, superabundatos, superabundatas
Ablativ	superabundata, superabundato, superabundato	superabundatis
Vokativ	superabundatum, superabundate, superabundata	superabundata, superabundatae, superabundati

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	superabundans	superabundantes, superabundantia
Genitiv	superabundantis	superabundantium, superabundantum
Dativ	superabundanti	superabundantibus
Akkusativ	superabundantem, superabundans	superabundantes, superabundantia
Ablativ	superabundanti, superabundante	superabundantibus
Vokativ	superabundans	superabundantes, superabundantia

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	superabundaturum, superabundaturus, superabundatura	superabundatura, superabundaturae, superabundaturi
Genitiv	superabundaturae, superabundaturi, superabundaturi	superabundaturorum, superabundaturorum, superabundaturarum
Dativ	superabundaturo, superabundaturo, superabundaturae	superabundaturis
Akkusativ	superabundaturam, superabundaturum, superabundaturum	superabundatura, superabundaturos, superabundaturas
Ablativ	superabundaturo, superabundaturo, superabundatura	superabundaturis
Vokativ	superabundaturum, superabundature, superabundatura	superabundatura, superabundaturae, superabundaturi

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	superabundandum, superabundandus, superabundanda	superabundandae, superabundandi, superabundanda
Genitiv	superabundandae, superabundandi, superabundandi	superabundandorum, superabundandorum, superabundandarum
Dativ	superabundando, superabundando, superabundandae	superabundandis
Akkusativ	superabundandam, superabundandum, superabundandum	superabundanda, superabundandos, superabundandas
Ablativ	superabundando, superabundando, superabundanda	superabundandis
Vokativ	superabundandum, superabundande, superabundanda	superabundanda, superabundandae, superabundandi

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum