Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | tribulo | tribulor |
2. Person Singular | tribulas | tribularis, tribulare |
3. Person Singular | tribulat | tribulatur |
1. Person Plural | tribulamus | tribulamur |
2. Person Plural | tribulatis | tribulamini |
3. Person Plural | tribulant | tribulantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | tribulabam | tribulabar |
2. Person Singular | tribulabas | tribulabare, tribulabaris |
3. Person Singular | tribulabat | tribulabatur |
1. Person Plural | tribulabamus | tribulabamur |
2. Person Plural | tribulabatis | tribulabamini |
3. Person Plural | tribulabant | tribulabantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | tribulabo | tribulabor |
2. Person Singular | tribulabis | tribulabere, tribulaberis |
3. Person Singular | tribulabit | tribulabitur |
1. Person Plural | tribulabimus | tribulabimur |
2. Person Plural | tribulabitis | tribulabimini |
3. Person Plural | tribulabunt | tribulabuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | tribulavi | — |
2. Person Singular | tribulavisti | — |
3. Person Singular | tribulavit | — |
1. Person Plural | tribulavimus | — |
2. Person Plural | tribulavistis | — |
3. Person Plural | tribulare, tribulaverunt, tribulavere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | tribulaveram | — |
2. Person Singular | tribulaveras | — |
3. Person Singular | tribulaverat | — |
1. Person Plural | tribulaveramus | — |
2. Person Plural | tribulaveratis | — |
3. Person Plural | tribulaverant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | tribulavero | — |
2. Person Singular | tribularis, tribulaveris | — |
3. Person Singular | tribulaverit | — |
1. Person Plural | tribulaverimus | — |
2. Person Plural | tribulaveritis | — |
3. Person Plural | tribulaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | tribulem | tribuler |
2. Person Singular | tribules | tribulere, tribuleris |
3. Person Singular | tribulet | tribuletur |
1. Person Plural | tribulemus | tribulemur |
2. Person Plural | tribuletis | tribulemini |
3. Person Plural | tribulent | tribulentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | tribularem | tribularer |
2. Person Singular | tribulares | tribularere, tribulareris |
3. Person Singular | tribularet | tribularetur |
1. Person Plural | tribularemus | tribularemur |
2. Person Plural | tribularetis | tribularemini |
3. Person Plural | tribularent | tribularentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | tribulaverim | — |
2. Person Singular | tribularis, tribulaveris | — |
3. Person Singular | tribulaverit | — |
1. Person Plural | tribulaverimus | — |
2. Person Plural | tribulaveritis | — |
3. Person Plural | tribulaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | tribulavissem | — |
2. Person Singular | tribulavisses | — |
3. Person Singular | tribulavisset | — |
1. Person Plural | tribulavissemus | — |
2. Person Plural | tribulavissetis | — |
3. Person Plural | tribulavissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | tribulare | tribulavisse |
Passiv | tribularier, tribulari | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | tribula, tribulaque | tribulare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | tribulate | tribulamini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | tribulato | tribulator |
3. Person Singular | tribulato | tribulator |
2. Person Plural | tribulatote | — |
3. Person Plural | tribulanto | tribulantor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | tribulatus, tribulata, tribulatum | tribulati, tribulata, tribulatae |
Genitiv | tribulati, tribulati, tribulatae | tribulatorum, tribulatorum, tribulatarum |
Dativ | tribulato, tribulato, tribulatae | tribulatis |
Akkusativ | tribulatum, tribulatum, tribulatam | tribulata, tribulatos, tribulatas |
Ablativ | tribulata, tribulato, tribulato | tribulatis |
Vokativ | tribulate, tribulata, tribulatum | tribulati, tribulata, tribulatae |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | tribulans | tribulantes, tribulantia |
Genitiv | tribulantis | tribulantium, tribulantum |
Dativ | tribulanti | tribulantibus |
Akkusativ | tribulans, tribulantem | tribulantes, tribulantia |
Ablativ | tribulante, tribulanti | tribulantibus |
Vokativ | tribulans | tribulantes, tribulantia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | tribulaturus, tribulatura, tribulaturum | tribulaturi, tribulatura, tribulaturae |
Genitiv | tribulaturi, tribulaturi, tribulaturae | tribulaturorum, tribulaturorum, tribulaturarum |
Dativ | tribulaturo, tribulaturo, tribulaturae | tribulaturis |
Akkusativ | tribulaturum, tribulaturam, tribulaturum | tribulatura, tribulaturos, tribulaturas |
Ablativ | tribulatura, tribulaturo, tribulaturo | tribulaturis |
Vokativ | tribulatura, tribulaturum, tribulature | tribulaturi, tribulatura, tribulaturae |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | tribulandus, tribulanda, tribulandum | tribulandi, tribulanda, tribulandae |
Genitiv | tribulandi, tribulandae, tribulandi | tribulandorum, tribulandorum, tribulandarum |
Dativ | tribulando, tribulando, tribulandae | tribulandis |
Akkusativ | tribulandam, tribulandum, tribulandum | tribulanda, tribulandos, tribulandas |
Ablativ | tribulanda, tribulando, tribulando | tribulandis |
Vokativ | tribulanda, tribulandum, tribulande | tribulandi, tribulanda, tribulandae |
Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum