Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "cognoscere"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognosco, cognosco	cognoscor, cognoscor
2. Person Singular	cognoscis, cognoscis	cognosceris, cognosceris
3. Person Singular	cognoscit, cognoscit	cognoscitur, cognoscitur
1. Person Plural	cognoscimus, cognoscimus	cognoscimur, cognoscimur
2. Person Plural	cognoscitis, cognoscitis	cognoscimini, cognoscimini
3. Person Plural	cognoscunt, cognoscunt	cognoscuntur, cognoscuntur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognoscebam, cognoscebam	cognoscebar, cognoscebar
2. Person Singular	cognoscebas, cognoscebas	cognoscebare, cognoscebaris, cognoscebare, cognoscebaris
3. Person Singular	cognoscebat, cognoscebat	cognoscebatur, cognoscebatur
1. Person Plural	cognoscebamus, cognoscebamus	cognoscebamur, cognoscebamur
2. Person Plural	cognoscebatis, cognoscebatis	cognoscebamini, cognoscebamini
3. Person Plural	cognoscebant, cognoscebant	cognoscebantur, cognoscebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognoscam, cognoscam	cognoscar, cognoscar
2. Person Singular	cognosces, cognosces	cognosceris, cognosceris, cognoscere, cognoscere
3. Person Singular	cognoscet, cognoscet	cognoscetur, cognoscetur
1. Person Plural	cognoscemus, cognoscemus	cognoscemur, cognoscemur
2. Person Plural	cognoscetis, cognoscetis	cognoscemini, cognoscemini
3. Person Plural	cognoscent, cognoscent	cognoscentur, cognoscentur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognori, cognoui, cognoui	—
2. Person Singular	cognosti, cognovisti, cognovisti	—
3. Person Singular	cognouit, cognouit	—
1. Person Plural	cognouimus, cognouimus	—
2. Person Plural	cognostis, cognovistis, cognovistis	—
3. Person Plural	cognorunt, cognouerunt, cognouere, cognore, cognouerunt, cognouere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognoram, cognoveram, cognoveram	—
2. Person Singular	cognoveras, cognoveras, cognoras	—
3. Person Singular	cognouerat, cognorat, cognouerat	—
1. Person Plural	cognoveramus, cognoveramus	—
2. Person Plural	cognoveratis, cognoveratis	—
3. Person Plural	cognoverant, cognoverant, cognorant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognovero, cognovero	—
2. Person Singular	cognoueris, cognoueris, cognoris	—
3. Person Singular	cognouerit, cognouerit, cognorit	—
1. Person Plural	cognoverimus, cognoverimus	—
2. Person Plural	cognoveritis, cognoveritis	—
3. Person Plural	ricognoverint, cognoverint, cognoverint, cognorint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognoscam, cognoscam	cognoscar, cognoscar
2. Person Singular	cognoscas, cognoscas	cognoscare, cognoscaris, cognoscare, cognoscaris
3. Person Singular	cognoscat, cognoscat	cognoscatur, cognoscatur
1. Person Plural	cognoscamus, cognoscamus	cognoscamur, cognoscamur
2. Person Plural	cognoscatis, cognoscatis	cognoscamini, cognoscamini
3. Person Plural	cognoscant, cognoscant	cognoscantur, cognoscantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognoscerem, cognoscerem	cognoscerer, cognoscerer
2. Person Singular	cognosceres, cognosceres	cognoscerere, cognoscereris, cognoscerere, cognoscereris
3. Person Singular	cognosceret, cognosceret	cognosceretur, cognosceretur
1. Person Plural	cognosceremus, cognosceremus	cognosceremur, cognosceremur
2. Person Plural	cognosceretis, cognosceretis	cognosceremini, cognosceremini
3. Person Plural	cognoscerent, cognoscerent	cognoscerentur, cognoscerentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognoverim, cognoverim	—
2. Person Singular	cognoueris, cognoueris, cognoris	—
3. Person Singular	cognouerit, cognouerit, cognorit	—
1. Person Plural	cognoverimus, cognoverimus	—
2. Person Plural	cognoveritis, cognoveritis	—
3. Person Plural	ricognoverint, cognoverint, cognoverint, cognorint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	cognovissem, cognovissem, cognossem	—
2. Person Singular	cognovisses, cognosses, cognovisses	—
3. Person Singular	cognovisset, cognosset, cognovisset	—
1. Person Plural	cognovissemus, cognovissemus, cognossemus	—
2. Person Plural	cognovissetis, cognovissetis	—
3. Person Plural	cognossent, cognouissent, cognouissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	cognoscere, cognoscere	cognouisse, cognosse, cognouisse
Passiv	cognoscier, cognosci, cognoscier, cognosci, cognoscique	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	cognosce, cognosce	cognoscere, cognoscere
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	cognoscite, cognoscite	cognoscimini, cognoscimini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	cognoscito, cognoscito	cognoscitor, cognoscitor
3. Person Singular	cognoscito, cognoscito	cognoscitor, cognoscitor
2. Person Plural	cognoscitote, cognoscitote	—
3. Person Plural	cognoscunto, cognoscunto	cognoscuntor, cognoscuntor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	cognitum, cognitus, cognitus, cognita, cognita, cognitum	cogniti, cognitae, cogniti, cognita, cognita, cognitae
Genitiv	cogniti, cogniti, cognitae, cogniti, cognitae, cogniti	cognitorum, cognitarum, cognitorum, cognitorum, cognitarum, cognitorum
Dativ	cognitae, cognito, cognito, cognito, cognito, cognitae	cognitis, cognitis
Akkusativ	cognitam, cognitum, cognitum, cognitam, cognitum, cognitum	cognitos, cognitas, cognitas, cognitos, cognita, cognita
Ablativ	cognito, cognito, cognita, cognita, cognito, cognito	cognitis, cognitis
Vokativ	cognitum, cognite, cognite, cognita, cognita, cognitum	cognitae, cogniti, cognitae, cogniti, cognita, cognita

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	cognoscens, cognoscens	cognoscentia, cognoscentes, cognoscentia, cognoscentes
Genitiv	cognoscentis, cognoscentis	cognoscentium, cognoscentum, cognoscentium, cognoscentum
Dativ	cognoscenti, cognoscenti	cognoscentibus, cognoscentibus
Akkusativ	cognoscens, cognoscentem, cognoscens, cognoscentem	cognoscentia, cognoscentes, cognoscentia, cognoscentes
Ablativ	cognoscenti, cognoscente, cognoscenti, cognoscente	cognoscentibus, cognoscentibus
Vokativ	cognoscens, cognoscens	cognoscentia, cognoscentes, cognoscentia, cognoscentes

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	cogniturum, cogniturus, cogniturus, cognitura, cognitura, cogniturum	cogniturae, cognituri, cognitura, cognituri, cognitura, cogniturae
Genitiv	cognituri, cognituri, cognituri, cognituri, cogniturae, cogniturae	cogniturorum, cogniturarum, cogniturarum, cogniturorum, cogniturorum, cogniturorum
Dativ	cogniturae, cognituro, cognituro, cognituro, cognituro, cogniturae	cognituris, cognituris
Akkusativ	cognituram, cogniturum, cogniturum, cognituram, cogniturum, cogniturum	cognituros, cognituras, cognituros, cognituras, cognitura, cognitura
Ablativ	cognitura, cognitura, cognituro, cognituro, cognituro, cognituro	cognituris, cognituris
Vokativ	cogniturum, cogniture, cogniture, cognitura, cognitura, cogniturum	cogniturae, cognituri, cognitura, cognituri, cognitura, cogniturae

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	cognoscendum, cognoscendus, cognoscendum, cognoscundum, cognoscendus, cognoscenda, cognoscundum, cognoscundus, cognoscenda, cognoscunda, cognoscundus, cognoscunda	cognoscundae, cognoscendi, cognoscundae, cognoscendi, cognoscendae, cognoscundi, cognoscenda, cognoscenda, cognoscunda, cognoscundi, cognoscunda, cognoscendae
Genitiv	cognoscendi, cognoscendi, cognoscundae, cognoscendi, cognoscendae, cognoscendi, cognoscundi, cognoscundi, cognoscundi, cognoscundi, cognoscendae, cognoscundae	cognoscendorum, cognoscundorum, cognoscundorum, cognoscendarum, cognoscendarum, cognoscundarum, cognoscundorum, cognoscundorum, cognoscundarum, cognoscendorum, cognoscendorum, cognoscendorum
Dativ	cognoscundae, cognoscundo, cognoscundo, cognoscundae, cognoscendae, cognoscendo, cognoscendo, cognoscendo, cognoscendo, cognoscundo, cognoscundo, cognoscendae	cognoscendis, cognoscendis, cognoscundis, cognoscundis
Akkusativ	cognoscendam, cognoscundam, cognoscendum, cognoscendum, cognoscendum, cognoscundam, cognoscundum, cognoscendum, cognoscundum, cognoscendam, cognoscundum, cognoscundum	cognoscendas, cognoscunda, cognoscendos, cognoscundos, cognoscendas, cognoscundas, cognoscendos, cognoscundos, cognoscundas, cognoscenda, cognoscenda, cognoscunda
Ablativ	cognoscundo, cognoscundo, cognoscundo, cognoscenda, cognoscendo, cognoscenda, cognoscunda, cognoscendo, cognoscendo, cognoscunda, cognoscendo, cognoscundo	cognoscendis, cognoscendis, cognoscundis, cognoscundis
Vokativ	cognoscendum, cognoscende, cognoscende, cognoscendum, cognoscundum, cognoscunde, cognoscenda, cognoscundum, cognoscunde, cognoscenda, cognoscunda, cognoscunda	cognoscunda, cognoscendae, cognoscundae, cognoscendi, cognoscundae, cognoscendae, cognoscendi, cognoscundi, cognoscenda, cognoscenda, cognoscunda, cognoscundi

Adjektiv

Positiv
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Komparativ
	Singular	Plural
Nominativ	cognitius, cognitius	cognitiora, cognitiora
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	cognitius, cognitius	cognitiora, cognitiora
Ablativ	—	—
Vokativ	cognitius, cognitius	cognitiora, cognitiora

Superlativ
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Adverb

	Grundform
Positiv	cognoscitus
Komparativ	—
Superlativ	—

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum