Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | cognosco, cognosco | cognoscor, cognoscor |
2. Person Singular | cognoscis, cognoscis | cognosceris, cognosceris |
3. Person Singular | cognoscit, cognoscit | cognoscitur, cognoscitur |
1. Person Plural | cognoscimus, cognoscimus | cognoscimur, cognoscimur |
2. Person Plural | cognoscitis, cognoscitis | cognoscimini, cognoscimini |
3. Person Plural | cognoscunt, cognoscunt | cognoscuntur, cognoscuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | cognoscebam, cognoscebam | cognoscebar, cognoscebar |
2. Person Singular | cognoscebas, cognoscebas | cognoscebare, cognoscebaris, cognoscebare, cognoscebaris |
3. Person Singular | cognoscebat, cognoscebat | cognoscebatur, cognoscebatur |
1. Person Plural | cognoscebamus, cognoscebamus | cognoscebamur, cognoscebamur |
2. Person Plural | cognoscebatis, cognoscebatis | cognoscebamini, cognoscebamini |
3. Person Plural | cognoscebant, cognoscebant | cognoscebantur, cognoscebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | cognoscam, cognoscam | cognoscar, cognoscar |
2. Person Singular | cognosces, cognosces | cognoscere, cognosceris, cognosceris, cognoscere |
3. Person Singular | cognoscet, cognoscet | cognoscetur, cognoscetur |
1. Person Plural | cognoscemus, cognoscemus | cognoscemur, cognoscemur |
2. Person Plural | cognoscetis, cognoscetis | cognoscemini, cognoscemini |
3. Person Plural | cognoscent, cognoscent | cognoscentur, cognoscentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | cognori, cognoui, cognoui | — |
2. Person Singular | cognosti, cognovisti, cognovisti | — |
3. Person Singular | cognouit, cognouit | — |
1. Person Plural | cognouimus, cognouimus | — |
2. Person Plural | cognostis, cognovistis, cognovistis | — |
3. Person Plural | cognore, cognouerunt, cognouere, cognorunt, cognouerunt, cognouere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | cognoveram, cognoveram, cognoram | — |
2. Person Singular | cognoveras, cognoveras, cognoras | — |
3. Person Singular | cognouerat, cognouerat, cognorat | — |
1. Person Plural | cognoveramus, cognoveramus | — |
2. Person Plural | cognoveratis, cognoveratis | — |
3. Person Plural | cognoverant, cognoverant, cognorant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | cognovero, cognovero | — |
2. Person Singular | cognoris, cognoueris, cognoueris | — |
3. Person Singular | cognouerit, cognouerit, cognorit | — |
1. Person Plural | cognoverimus, cognoverimus | — |
2. Person Plural | cognoveritis, cognoveritis | — |
3. Person Plural | cognoverint, cognoverint, cognorint, ricognoverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | cognoscam, cognoscam | cognoscar, cognoscar |
2. Person Singular | cognoscas, cognoscas | cognoscare, cognoscaris, cognoscare, cognoscaris |
3. Person Singular | cognoscat, cognoscat | cognoscatur, cognoscatur |
1. Person Plural | cognoscamus, cognoscamus | cognoscamur, cognoscamur |
2. Person Plural | cognoscatis, cognoscatis | cognoscamini, cognoscamini |
3. Person Plural | cognoscant, cognoscant | cognoscantur, cognoscantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | cognoscerem, cognoscerem | cognoscerer, cognoscerer |
2. Person Singular | cognosceres, cognosceres | cognoscerere, cognoscereris, cognoscerere, cognoscereris |
3. Person Singular | cognosceret, cognosceret | cognosceretur, cognosceretur |
1. Person Plural | cognosceremus, cognosceremus | cognosceremur, cognosceremur |
2. Person Plural | cognosceretis, cognosceretis | cognosceremini, cognosceremini |
3. Person Plural | cognoscerent, cognoscerent | cognoscerentur, cognoscerentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | cognoverim, cognoverim | — |
2. Person Singular | cognoris, cognoueris, cognoueris | — |
3. Person Singular | cognouerit, cognorit, cognouerit | — |
1. Person Plural | cognoverimus, cognoverimus | — |
2. Person Plural | cognoveritis, cognoveritis | — |
3. Person Plural | cognoverint, cognoverint, cognorint, ricognoverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | cognossem, cognovissem, cognovissem | — |
2. Person Singular | cognovisses, cognovisses, cognosses | — |
3. Person Singular | cognovisset, cognovisset, cognosset | — |
1. Person Plural | cognovissemus, cognossemus, cognovissemus | — |
2. Person Plural | cognovissetis, cognovissetis | — |
3. Person Plural | cognouissent, cognouissent, cognossent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | cognoscere, cognoscere | cognosse, cognouisse, cognouisse |
Passiv | cognosci, cognoscique, cognoscier, cognosci, cognoscier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | cognosce, cognosce | cognoscere, cognoscere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | cognoscite, cognoscite | cognoscimini, cognoscimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | cognoscito, cognoscito | cognoscitor, cognoscitor |
3. Person Singular | cognoscito, cognoscito | cognoscitor, cognoscitor |
2. Person Plural | cognoscitote, cognoscitote | — |
3. Person Plural | cognoscunto, cognoscunto | cognoscuntor, cognoscuntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | cognita, cognitum, cognitum, cognitus, cognitus, cognita | cognita, cognita, cognitae, cogniti, cognitae, cogniti |
Genitiv | cognitae, cogniti, cogniti, cognitae, cogniti, cogniti | cognitarum, cognitorum, cognitorum, cognitarum, cognitorum, cognitorum |
Dativ | cognito, cognito, cognitae, cognitae, cognito, cognito | cognitis, cognitis |
Akkusativ | cognitam, cognitum, cognitum, cognitam, cognitum, cognitum | cognita, cognita, cognitos, cognitas, cognitas, cognitos |
Ablativ | cognita, cognita, cognito, cognito, cognito, cognito | cognitis, cognitis |
Vokativ | cognita, cognita, cognitum, cognite, cognitum, cognite | cogniti, cognita, cognita, cognitae, cogniti, cognitae |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | cognoscens, cognoscens | cognoscentes, cognoscentia, cognoscentes, cognoscentia |
Genitiv | cognoscentis, cognoscentis | cognoscentum, cognoscentium, cognoscentum, cognoscentium |
Dativ | cognoscenti, cognoscenti | cognoscentibus, cognoscentibus |
Akkusativ | cognoscentem, cognoscens, cognoscentem, cognoscens | cognoscentes, cognoscentia, cognoscentes, cognoscentia |
Ablativ | cognoscente, cognoscenti, cognoscente, cognoscenti | cognoscentibus, cognoscentibus |
Vokativ | cognoscens, cognoscens | cognoscentes, cognoscentia, cognoscentes, cognoscentia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | cognitura, cogniturum, cogniturum, cogniturus, cogniturus, cognitura | cognituri, cognitura, cognitura, cogniturae, cogniturae, cognituri |
Genitiv | cognituri, cogniturae, cogniturae, cognituri, cognituri, cognituri | cogniturorum, cogniturorum, cogniturorum, cogniturorum, cogniturarum, cogniturarum |
Dativ | cognituro, cognituro, cognituro, cognituro, cogniturae, cogniturae | cognituris, cognituris |
Akkusativ | cogniturum, cogniturum, cognituram, cogniturum, cognituram, cogniturum | cognitura, cognitura, cognituros, cognituras, cognituros, cognituras |
Ablativ | cognitura, cognitura, cognituro, cognituro, cognituro, cognituro | cognituris, cognituris |
Vokativ | cognitura, cogniturum, cogniturum, cogniture, cogniture, cognitura | cognituri, cognitura, cognitura, cogniturae, cogniturae, cognituri |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | cognitius, cognitius | cognitiora, cognitiora |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | cognitius, cognitius | cognitiora, cognitiora |
Ablativ | — | — |
Vokativ | cognitius, cognitius | cognitiora, cognitiora |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Grundform | |
---|---|
Positiv | cognoscitus |
Komparativ | — |
Superlativ | — |
Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum