Übersetzungen zu „cognitum“

cognoscere (Verb): cognoscere, cognosco, cognovi, cognitus; erfahren; erkennen; kennenlernen; bemerken; untersuchen; ermitteln; kennen; wissen; Nominativ Singular, Neutrum, PPP; Akkusativ Singular, Maskulinum, PPP; Akkusativ Singular, Neutrum, PPP; Vokativ Singular, Neutrum, PPP; Akkusativ Singular, Neutrum; Supinum; resciscere, noscere, consultus, accipere, intueri
cognitus (Adjektiv): cognitus, cognita, cognitum; cogniti, cognitae, cogniti; bekannt; erkannt; erfahren; erprobt; bewährt; erwiesen; Positiv, Akkusativ Singular, Maskulinum; Positiv, Nominativ Singular, Neutrum; Positiv, Vokativ Singular, Neutrum; Positiv, Akkusativ Singular, Neutrum; Akkusativ Singular, Maskulinum

Lateinische Textstellen zu „cognitum“

Marcus Tullius Cicero: comprehensum quod cognitum non habet
Cicero: comprehensum quod cognitum non habet
Sallust: ante te cognitum multis orantibus
Sallust: ligure promissa eius cognitum ex praesentibus misit
Livius: iisdem auctoribus cognitum est aequos volscosque
Livius: aebuti praetoris cognitum est quas
Titus Livius: iisdem auctoribus cognitum est aequos volscosque
Tacitus: octo post annos cognitum est
Tacitus: in deterius portendi cognitum est crebris prodigiis
Tacitus: per eos cognitum est interamnam proximis
Livius: fusosque populatores campaniae cognitum est
Livius: ex iis litteris cognitum est celtiberos lusitanosque
Cicero: de sartis tectis cognitum et iudicatum non
Gaius Iulius Caesar: ut postea cognitum est suorum
Caesar: ut postea cognitum est suorum
Apuleius: necessarium et summe cognitum tamen dubia
Titus Livius: ex iis litteris cognitum est celtiberos lusitanosque
Tacitus: equo cuius foret cognitum
Tacitus: quod ubi clamore cognitum legiones a
Titus Livius: quisque per triduum cognitum abduceret
Cicero: nuper est cognitum
Cicero: et per se cognitum sua se vi
Livius: quisque per triduum cognitum abduceret
Marcus Tullius Cicero: et per se cognitum sua se vi
Tacitus: quod postquam corbuloni cognitum est ire
Marcus Tullius Cicero: nuper est cognitum
Tacitus: set statim cognitum est conversam ad
Plinius Minor: quod mihi cognitum est non fama
Tacitus: illic cognitum tris vitellianas cohortis
Titus Livius: terentii propraetoris cognitum p
Tacitus: postea cognitum est ad introspiciendas
Titus Livius: fusosque populatores campaniae cognitum est
Justinian I.: inter quos cognitum super ea re
Sallust: iam antea experimentis cognitum erat genus numidarum
Titus Livius: aebuti praetoris cognitum est quas
Sallust: speculanti iter suum cognitum esset
Tacitus: quod ubi cognitum reo seque et
Justinian I.: permisit vel postea cognitum celavit si
Apuleius: fortuito statimque me cognitum capistro prehensum attrahere
Tacitus: cognitum id neroni
Livius: percontando in uicem cognitum esset consulem cumis
Titus Livius: percontando in vicem cognitum esset consulem cumis
Gaius Iulius Caesar: facto in thessalia cognitum est ut
Livius: uillarum fugaque agrestium cognitum est
Caesar: facto in thessalia cognitum est ut
Titus Livius: villarum fugaque agrestium cognitum est
Sallust: quod ubi mario cognitum est nam is
Plinius Minor: vesuvium fuisse postea cognitum est oriebatur
Tacitus: ut ex captivis cognitum est paventem
Titus Livius: direpta et cognitum ex captivis est

Übersetzungen zu „cognitum“

Lateinische Textstellen zu „cognitum“

Alternative Quellen