Gavius hic quem dico, consanus, cum in illo numero civium romanorum ab isto in vincla coniectus esset et nescio qua ratione clam e lautumiis profugisset messanamque venisset, qui tam prope iam italiam et moenia reginorum, civium romanorum, videret et ex illo metu mortis ac tenebris quasi luce libertatis et odore aliquo legum recreatus revixisset, loqui messanae et queri coepit se civem romanum in vincla coniectum, sibi recta iter esse romam, verri se praesto advenienti futurum.