Et postquam sabinus, ut sunt molles in calamitate mortalium animi, effudit lacrimas, iunxit questus, audentius iam onerat seianum, saevitiam, superbiam, spes eius; ne in tiberium quidem convicio abstinet; iique sermones tamquam vetita miscuissent speciem artae amicitiae fecere.
Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum