Adeo enim nullam spem non potiundi modo sed ne adeundi quidem romana moenia animus eorum cepit tectaque procul uisa atque imminentes tumuli auertere mentes eorum, ut totis passim castris fremitu orto quid in uasto ac deserto agro inter tabem pecorum hominumque desides sine praeda tempus tererent, cum integra loca, tusculanum agrum opimum copiis, petere possent, signa repente conuellerent transuersisque itineribus per labicanos agros in tusculanos colles transirent.