Supremo die identidem exquirens, an iam de se tumultus foris esset, petito speculo, capillum sibi comi ac malas labantes corrigi praecepit, et admissos amicos percontatus, ecquid iis videretur mimum vitae commode transegisse, adiecit et clausulam: ei de ti echoi kalos to paignion, kroton dote kai pantes hemas meta charas propempsate omnibus deinde dimissis, dum advenientes ab urbe de drusi filia aegra interrogat, repente in osculis liviae et in hac voce defecit: livia, nostri coniugii memor vive, ac vale.