Ambiguum clymene precibus phaethontis an ira mota magis dicti sibi criminis utraque caelo bracchia porrexit spectansque ad lumina solis per iubar hoc inquit radiis insigne coruscis, nate, tibi iuro, quod nos auditque videtque, hoc te, quem spectas, hoc te, qui temperat orbem, sole satum; si ficta loquor, neget ipse videndum se mihi, sitque oculis lux ista novissima nostris.
Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum