- Quid est, verres?
- Utrum ne his quidem testibus credetur, an
- Non credemus m· octavio, non l· liguri?
- Quis nobis credet, cui nos?
- Quid est quod planum fieri testibus possit,
- An id quod dicunt leve est?
- Nihil levius quam praetorem urbanum hoc iuris
- An vero dubitamus quo ore iste ceteros
- In sartis tectis vero quem ad modum
- Dixerunt qui senserunt; sunt alii qui dicant;
- Dixit cn· fannius, eques romanus, frater germanus
- Cn· fanni testimonium.
- Nolite cn· fannio dicenti credere, noli, inquam,
- Dixit q· tadius, homo familiarissimus patris istius,
- Nomina q· tadi.
- Testimonium q· tadi.
- Ne tadi quidem tabulis nec testimonio credemus?
- Quid igitur in iudiciis sequemur?
- Quid est aliud omnibus omnia peccata et
- Nam quid ego de cotidiano sermone querimoniaque
- Ausum esse in aede castoris, celeberrimo clarissimoque
- Aedem castoris, iudices, p· iunius habuit tuendam
- Is mortuus est; reliquit pupillum parvum filium.
- Cum l· octavius c· aurelius consules aedis
- Qua potestate iste permissa sic abusus est
- Quaesivit quis aedem castoris sartam tectam deberet
- Iunium ipsum mortuum esse sciebat; scire volebat
- Audit pupillum esse filium.
- Homo qui semper ita palam dictitasset, pupillos
- Monumentum illa amplitudine, illo opere, quamvis sartum
- Habonio aedem castoris tradi oportebat: is casu
- Iste ad se habonium vocat; quaerit ecquid
- Cum ille, id quod erat, diceret facilem
- Venit ipse in aedem castoris, considerat templum;
- Versat se; quaerit quid agat.
- Dicit quidam ex illis canibus quos iste
- Homo omnium rerum imperitus quaerit, quid sit
- Nam mehercule, inquit, sic agamus; columnae ad
- Habonius, qui legem nosset, qua in lege
- Iste habonium quiescere iubet et simul ei
[1] … [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19]
