Übersetzungen zu „adventare“

adventare (Verb): adventare, advento, adventavi, adventatus; sich nähern; herankommen; ankommen; nahen; Infinitiv, Präsens, Aktiv; kein Form; 3. Person Plural, Indikativ, Perfekt, Aktiv; 2. Person Singular, Indikativ, Präsens, Passiv; 2. Person Singular, Imperativ, Präsens, Passiv; abbitere, accessus, accredere, adbitere, adcredere

Lateinische Textstellen zu „adventare“

Gaius Iulius Caesar: caesar enim adventare iam iamque et
Caesar: caesar enim adventare iam iamque et
Tacitus: poposcerat et adventare caesennius paetus audiebatur
Plinius Minor: crebrescere fragor adventare et iam ut
Tacitus: cum citus eques adventare hostis praegredi
Seneca Minor: si equitem adventare suspicareris ac fugientium
Ammianus: et subsistens adventare casum vitae difficilem
Ammianus: subitam cito coactum adventare succorum confinia
Titus Livius: ubi sensit hostem adventare copias intra
Ammianus: arsacen ac duces adventare iam nostros rumoribus
Ammianus: a iovino milites adventare quos capita
Tacitus: ex hispania adventare ex italia
Ammianus: eventus quos adventare praesagiorum fides clara
Ammianus: oriente cum catervis adventare non contemnendis
Titus Livius: dici iuberet gallos adventare
Ammianus: successibus tumidum variis adventare
Sallust: strepitu uelut hostes adventare alteri apud
Ovid: cum milite forti adventare rates neque
Ammianus: optatam permutationem temporum adventare veluti e praesagiis
Ammianus: haec prosperitates similis adventare conplures hostias
Gaius Iulius Caesar: peditibus cum adventare romanos existimarent
Caesar: pcditibus cum adventare romanos existimarent
Ammianus: periti rituum vetustorum adventare diluvium praescii
Tacitus: infirmaverat donec adventare vologaesen magno et
Ammianus: nuntiaturi romanum exercitum adventare festinarunt ad suos
Titus Livius: audit gallorum exercitum adventare atque de eo
Ammianus: quem didicerat adventare confugit susceptusque

Übersetzungen zu „adventare“

Lateinische Textstellen zu „adventare“

Alternative Quellen