Übersetzungen zu „ignoscere“

ignoscere (Verb)

ignoscere, ignosco, ignovi, ignotus

verzeihen

entschuldigen

begnadigen

Nachsicht üben

durchgehen lassen

Infinitiv, Präsens, Aktiv

2. Person Singular, Imperativ, Präsens, Passiv

2. Person Singular, Indikativ, Futur I, Passiv

condonare, excusare

Lateinische Textstellen zu „ignoscere“

• Livius:   illud te mihi ignoscere p
• Juvenal:   solet his ignoscere
• Ovid:   fuit posses ignoscere amanti
• Seneca Minor:   hoc unum possis ignoscere quod quae
• Cicero:   prorsus non possum ignoscere si quid stulte
• Marcus Tullius Cicero:   prorsus non possum ignoscere si quid stulte
• Cicero:   secuti sunt ignoscere cleomeni qui secum
• Marcus Tullius Cicero:   secuti sunt ignoscere cleomeni qui secum
• Tacitus:   ferme verbis ignoscere se statim
• Juvenal:   quibus illorum poterant ignoscere manes quorum corporibus
• Titus Livius:   illud te mihi ignoscere p
• Sallust:   vos hominibus sceleratissimis ignoscere quoniam ciues
• Tacitus:   occidere palam ignoscere non nisi fallendo
• Ovid:   et timido possis ignoscere fratri non
• Justinian I.:   hominum peccatis semper ignoscere dignatur et paenitentiam
• Gaius Iulius Caesar:   causa intulissent ignoscere se imprudentiae dixit
• Caesar:   causa intulissent ignoscere se imprudentiae dixit
• Horaz:   posset qui ignoscere seruis et signo
• Sallust:   et accepta iniuria ignoscere quam persequi malebant
• Livius:   gallis esse ignoscere prusiam debere
• Titus Livius:   gallis esse ignoscere prusiam debere
• Livius:   et irasci et ignoscere posse inter
• Titus Livius:   et irasci et ignoscere posse inter

Alternative Quellen

Andere Latein-Wörterbücher oder Suchmaschinen haben eventuell weitere Übersetzungen:

• Gottwein
• Perseus
• Google