Übersetzungen zu "monere"

monere (Verb): monere, moneo, monui, monitus; warnen; mahnen; ermahnen; erinnern; 2. Person Singular, Imperativ, Präsens, Passiv; 2. Person Singular, Indikativ, Präsens, Passiv; Infinitiv, Präsens, Aktiv; admonere, alloquor, hortari, procare, procari

Lateinische Textstellen zu "monere"

Ammianus
- sufficiet cetera monere non desinam
- iussu iudicis ausos monere proficiscentem ut responderet
Caesar
- beneficiis caesaris monere orare titurium
- eius militibus et monere aliquid velle ac
Livius
- imperatorem quam praesentem monere melius uisum est
- plebei appellare et monere ne imitentur quos
- itaque monere praedicere ut
- reliquas ciuitates monere ut factis
- tuditanus non destitit monere adhortari eos
- docere et monere iubet in illis
- suadere et monere iuuenem egregium
- haec aristaenus nunc monere nabim nunc
- regem accurrit et monere institit ne
- omnibus ausus est monere consulem ne
Ovid
- deus est eademque monere et nisi
Plinius Minor
- praeceptis vel exemplis monere quibus ipse
Sallust
- vindicandum hortari monere ne rem
- quasi per amicitiam monere ne tam
- cerni possent monere alii alii
- quos iurauisset monere ne praemia
Sueton
- rarissime non monere nisi acerbo et
Tacitus
- monere diutius neque temporis
- disserens armatos monere
- se dubitantibus ac monere consules ne relationem
Vergil
- rursusque ita uisa monere est omnia