Übersetzungen zu „suspectus“

suspicere (Verb): suspicere, suspicio, suspexi, suspectus; aufblicken; verehren; bewundern; argwöhnen; verdächtigen; vermuten; Nominativ Singular, Maskulinum, PPP
suspectus (Adjektiv): suspectus, suspecta, suspectum; suspecti, suspectae, suspecti || suspectus, m.; verdächtig; suspekt; zweifelhaft; fragwürdig; Verdacht; Argwohn; Misstrauen; Positiv, Nominativ Singular, Maskulinum; Nominativ Singular, Maskulinum; Vokativ Singular, Maskulinum; Genitiv Singular, Maskulinum; Vokativ Plural, Maskulinum; Nominativ Plural, Maskulinum; Akkusativ Plural, Maskulinum

Lateinische Textstellen zu „suspectus“

Justinian I.: et si suspectus reperiatur alter
Justinian I.: suspectus autem remotus
Justinian I.: ergo ut suspectus romoveri poterit qui
Justinian I.: licet ut suspectus remotus fuerit
Justinian I.: talis est ut suspectus sit
Juvenal: ox suspectus tibi sit
Justinian I.: si quis autem suspectus postulatur quoad
Livius: conloquia cum uillio suspectus regi et in
Vergil: ad aetherium caeli suspectus olympum
Juvenal: et merito iam suspectus tamquam ipse suas
Titus Livius: conloquia cum uillio suspectus regi et in
Seneca Minor: ab omni parte suspectus est pugnae
Justinian I.: suspectus est autem et
Justinian I.: non est quasi suspectus
Justinian I.: antea dedit qui suspectus visus est
Seneca Minor: aut nimius sui suspectus et insitum mortalitati
Plinius Minor: passus mille locus suspectus et mollis
Apuleius: tarditate magis magisque suspectus dira comminatur myrmeci
Plinius Minor: caesares quibus suspectus atque etiam invisus
Sueton: suspectus et in morte
Cicero: cum is patri suspectus esset de noverca
Marcus Tullius Cicero: cum is patri suspectus esset de noverca
Vitruv: prudentesque cogitationum apparatus suspectus habent in deorum
Titus Livius: quem coela uocant suspectus nautis itaque
Livius: quem coela uocant suspectus nautis itaque
Livius: potius cur suspectus esset romanis
Titus Livius: potius cur suspectus esset romanis
Livius: an dolus aliquis suspectus fuerit incompertum est
Titus Livius: an dolus aliquis suspectus fuerit incompertum est
Sallust: inceperat suspectus regi et ipse
Ammianus: tunc auriga suspectus ei vulgari levitate
Plinius Minor: nostris quamvis suspectus in praeteritum
Ovid: priores ambiguis suspectus aquis quas
Tacitus: miles primo suspectus tamquam circumdatis cohortibus
Ammianus: auctoritatis vel suspectus altiora conari
Tacitus: intima familiaritate othonis suspectus consilia eius fovisse
Tacitus: victoria non falso suspectus bellum malle
Ammianus: meriti celsioris ideoque suspectus abiret e medio
Ammianus: prae timore ideoque suspectus adigente metu

Übersetzungen zu „suspectus“

Lateinische Textstellen zu „suspectus“

Alternative Quellen