Übersetzungen zu „suprema“

superus (Adjektiv): superus, supera, superum; superi, superae, superi || superorum, m.; oben gelegen; höher gelegen; himmlisch; überirdisch; die Götter des Himmels; die himmlischen Götter; Superlativ, Ablativ Singular, Femininum; Superlativ, Nominativ Singular, Femininum; Superlativ, Akkusativ Plural, Neutrum; Superlativ, Nominativ Plural, Neutrum; Superlativ, Vokativ Plural, Neutrum; Superlativ, Vokativ Singular, Femininum
supremum (Substantiv): supremi, n.; letzter Augenblick; letzte Handlung; höchster Punkt; Akkusativ Plural, Neutrum; Nominativ Plural, Neutrum; Vokativ Plural, Neutrum

Lateinische Textstellen zu „suprema“

Marcus Tullius Cicero: ollis salus populi suprema lex esto
Cicero: ollis salus populi suprema lex esto
Vergil: et cineri ingrato suprema ferebant
Seneca Minor: non est animo suprema sed corpori
Tacitus: sane paucos ad suprema principis dies posse
Justinian I.: hereditatum legatorum fideicommissorum suprema voluntate relictorum
Vergil: mihi fama suprema nocte tulit fessum
Horaz: malis diuolsus querimoniis suprema citius soluet amor
Vergil: haec nos suprema manebat exitiis positura
Tacitus: apulique et campani suprema erga memoriam filii
Justinian I.: est ut suprema vota deficientium eversionis
Tacitus: arasque cruore foedare suprema victis solacia amplectebantur
Plinius Minor: mores fama suprema denique hominum iudicia
Vergil: boreae de gente suprema et tris quos
Justinian I.: florentibus ad haec suprema praesidia iniuriosa nominatione
Tacitus: caesarem invadit solvendi suprema militibus ducique
Tacitus: tempus petivit ut suprema mandata uxori alliariae
Ammianus: helenae coniugis defunctae suprema miserat romam in
Vergil: iouis de gente suprema troius aeneas
Ovid: posuere simul suprema iacentes lumina versarunt
Justinian I.: modo voluntas eius suprema sive scripta inveniatur
Ammianus: limo asperguntur eius suprema ut flammeos detrectet
Vergil: in te suprema salus miserere
Tacitus: modo lectulos ad suprema retineri iubet
Justinian I.: ergo et suprema illius scriptura irrita
Ammianus: quod eum voce suprema successorem suae fecerit
Tacitus: carmen quo germanici suprema defleverat pecunia
Vergil: siluis macie confecta suprema ignoti noua forma
Tacitus: digressus habere se suprema eius mandata respondit
Tacitus: secretus animum adversum suprema firmabat donec
Ovid: oscula dispensat natos suprema per omnes
Livius: cum hannibale esse suprema carthaginiensibus pugna finemque
Tacitus: arriamque temptantem mariti suprema et exemplum arriae
Titus Livius: cum hannibale esse suprema carthaginiensibus pugna finemque
Sueton: amicorum tamen suprema iudicia morosissime pensitavit
Vergil: troiae quos sorte suprema delegi comites
Justinian I.: specialiter eas in suprema voluntate donator vel
Tacitus: eaque illi suprema vox fuit
Justinian I.: prior maritus ei suprema reliquerit voluntate
Ammianus: ducit cuius suprema et cineres
Tacitus: cervicibus innecti suprema oscula petere
Ammianus: precibus et humilitate suprema petiere missis oratoribus
Horaz: nunc morte suprema permutet dominos et
Ammianus: quibus ne suprema quidem humandi solacia
Seneca Minor: est illi quodcumque suprema et universa circuitu
Ammianus: post conclamata imperatoris suprema corpusque curatum ad
Ovid: praemia poscenti taurum suprema negabat ille
Justinian I.: annonas civiles cuiuscumque suprema vel superstitis voluntate
Justinian I.: haberent ex suprema tamen eius voluntate

Übersetzungen zu „suprema“

Lateinische Textstellen zu „suprema“

Alternative Quellen