- Ad hoc verebar ne me corporis vires
- Erat etiam periculum ne reliqua actio mea
- Ut enim faces ignem assidua concussione custodiunt,
- Sed bassus multis precibus, paene etiam lacrimis
- Parui utilitatemque eius praetuli meae.
- Bene cessit: inveni ita erectos animos senatus,
- Successit mihi lucceius albinus, tam apte ut
- Respondit herennius pollio instanter et graviter, deinde
- Fecit enim hoc quoque ut cetera impudentissime,
- Dixit in noctem atque etiam nocte illatis
- Postero die egerunt pro basso homullus et
- Censuit baebius macer consul designatus lege repetundarum
- Qui fieri potest inquis, cum tam diversa
- Quia scilicet et macro legem intuenti consentaneum
- Praevaluit sententia caepionis, quin immo consurgenti ei
- Ex quo potes aestimare, quanto consensu sit
- Sunt tamen ut in senatu ita in
- Nam quibus sententia caepionis placuit, sententiam macri
- Fuit et tertia sententia: valerius paulinus assensus
- Arguebatur enim multa in accusatione fecisse, quae
- Sed hanc sententiam consules, quamquam maximae parti
- Paulinus tamen et iustitiae famam et constantiae
- Misso senatu bassus magna hominum frequentia, magno
- Fecerat eum favorabilem renovata discriminum vetus fama,
- Habebis hanc interim epistulam ut prodromon ,
- Exspectabis diu; neque enim leviter et cursim,
- Plinius statio sabino suo s.
- Scribis mihi sabinam, quae nos reliquit heredes,
- Convenit inter omnes nec libertatem deberi quia
- Sed mihi manifestus error videtur, ideoque puto
- Confido accessurum te sententiae meae, cum religiosissime
- Neque enim minus apud nos honestas quam
- Moretur ergo in libertate sinentibus nobis, fruatur
- Cavit enim, quae heredes bene elegit.
- Plinius cornelio miniciano suo s.
- Audistine valerium licinianum in sicilia profiteri.
- Nondum te puto audisse: est enim recens
- Praetorius hic modo inter eloquentissimos causarum actores
- Itaque ipse in praefatione dixit dolenter et
- Facis enim ex senatoribus professores, ex professoribus
- Cui sententiae tantum bilis, tantum amaritudinis inest,
- Idem cum graeco pallio amictus intrasset carent
- Dices tristia et miseranda, dignum tamen illum
- Confessus est quidem incestum, sed incertum utrum
- Fremebat enim domitianus aestuabatque in ingenti invidia
- Nam cum corneliam vestalium maximam defodere vivam
- Nec minore scelere quam quod ulcisci videbatur,
- Missi statim pontifices qui defodiendam necandamque curarent.
- Illa nunc ad vestam, nunc ad ceteros
- Blandiens haec an irridens, ex fiducia sui
Seite: [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8]
