Übersetzungen zu „sonitum“

sonitus (Substantiv): sonitus, m.; Schall; Klang; Geräusch; Knall; Getöse; Ton; Äußerung; Stil; Akkusativ Singular, Maskulinum; canor, strepitus
sonere (Verb): sonare, sono, sonui, sonitus; klingen; tönen; ertönen; widerhallen; ein Geräusch machen; besingen; Akkusativ Singular, Maskulinum, PPP; Akkusativ Singular, Neutrum, PPP; Nominativ Singular, Neutrum, PPP; Vokativ Singular, Neutrum, PPP; Akkusativ Singular, Neutrum; Supinum

Lateinische Textstellen zu „sonitum“

Vergil: et ad sonitum uocis uestigia torsit
Vitruv: cuneorum conclusionibus ad sonitum musicis auditionibus catapultae
Vergil: at tuba terribilem sonitum procul aere canoro
Vergil: troius heros agnouit sonitum et diuae promissa
Lukrez: constare fatendumst et sonitum quoniam possunt
Vergil: corruit in uulnus sonitum super arma dedere
Vergil: hostis procurrens sonitum dat stridula cornus
Vergil: nec quae sonitum det causa uidemus
Lukrez: haud dat parvum sonitum displosa repente
Vergil: ergo ubi delapsae sonitum per curua dedere
Horaz: auditumque medis hesperiae sonitum ruinae
Vergil: ut missa manu sonitum dedit hasta per
Vitruv: ideo quod sonitum nulla alia qualitas
Ovid: cunctaque cognovi sonitum comitantiaque aera sistrorum
Lukrez: ergo fit sonitum ut possis sentire
Livius: locis aure admota sonitum fodientium captabant
Lukrez: confusa penetrat et sonitum potius quam verba
Titus Livius: locis aure admota sonitum fodientium captabant
Vitruv: echeis ad cordarum sonitum claritatem perficiuntur
Vergil: ubi clara dedit sonitum tuba finibus
Ovid: undas urna dedit sonitum longo caput
Vergil: substitit atque utero sonitum quater arma dedere
Lukrez: grandinis in magnis sonitum dat nubibus alte
Ammianus: existimabatur et ne sonitum quidem duraturus armorum
Vitruv: ut cum tangantur sonitum facere possint inter
Vergil: amne padusae dant sonitum rauci per stagna
Vergil: medioque fragosus dat sonitum saxis et torto
Marcus Tullius Cicero: acumen hyperides sonitum aeschines vim
Cicero: acumen hyperides sonitum aeschines vim
Vitruv: vas aereum sonitum significet
Ovid: haec quoque reddebat sonitum plangoris eundem
Vitruv: altitudinis ad mundum sonitum vocis faciunt tenuem
Lukrez: perflant dant sonitum frondes ramique fragorem
Vergil: scuta cauaeque dant sonitum flictu galeae
Lukrez: per auris det sonitum sic fulgorem
Vergil: inscius alto accipiens sonitum saxi de uertice
Lukrez: dant etiam sonitum patuli super aequora
Vitruv: chromaticen hyperbolaeon habentia sonitum ponantur in
Vergil: montibus altis dant sonitum spumosi amnes et
Tacitus: erant qui crederent sonitum tubae collibus circum
Vitruv: medianae vocis habent sonitum in sermone
Livius: offenso scuto praebuit sonitum quo excitatus
Titus Livius: offenso scuto praebuit sonitum quo excitatus
Lukrez: rebus odorem nec sonitum quoniam nihil

Übersetzungen zu „sonitum“

Lateinische Textstellen zu „sonitum“

Alternative Quellen