Übersetzungen zu „agnoscere“

agnoscere (Verb): agnoscere, agnosco, agnovi, agnitus; erkennen; anerkennen; einsehen; wahrnehmen; verstehen; zugeben; Infinitiv, Präsens, Aktiv; kein Form; 2. Person Singular, Imperativ, Präsens, Passiv; 2. Person Singular, Indikativ, Futur I, Passiv; adgnoscere, accognosco, deprendere, discernere, noscitare

Lateinische Textstellen zu „agnoscere“

Marcus Tullius Cicero: ut nostros possis agnoscere cantus
Vitruv: dignum studiosis agnoscere
Justinian I.: possessionem pupilli nomine agnoscere tutorem potuisse aperte
Seneca Minor: impressa praestat agnoscere
Justinian I.: administrationis officium compellet agnoscere
Justinian I.: obnoxia sunt agnoscere praecipimus debitam functionem
Phaedrus: dictum debent illi agnoscere quorum privata
Justinian I.: heredes onera hereditaria agnoscere etiam in fisci
Justinian I.: statum semper eos agnoscere compelli sancimus
Livius: ea legatione romanas agnoscere artes
Titus Livius: ea legatione romanas agnoscere artes
Justinian I.: nec principem quidem agnoscere quod ei poenae
Justinian I.: possessionem pupilli nomine agnoscere eum potuisse et
Livius: et spartam antiquam agnoscere dicat
Titus Livius: et spartam antiquam agnoscere dicat
Justinian I.: ullius beneficii exceptione agnoscere oportere censemus
Cicero: ut nostros possis agnoscere cantus
Justinian I.: vel bonorum possessionem agnoscere
Livius: et in acie agnoscere ordines suos
Titus Livius: et in acie agnoscere ordines suos
Justinian I.: testamenti bonorum possessionem agnoscere si modi
Justinian I.: fiscale onus cogantur agnoscere vel si
Justinian I.: honestas postulat agnoscere moneantur ut
Justinian I.: pro modo lucri agnoscere
Justinian I.: hereditatis partem quidem agnoscere partem vero
Justinian I.: deposcuntur vobis agnoscere atque explorare permittimus
Justinian I.: onera duumviratus cogantur agnoscere
Plinius Minor: magnum est agnoscere videntur
Marcus Tullius Cicero: incipit progredi seseque agnoscere et intellegere quam
Cicero: incipit progredi seseque agnoscere et intellegere quam
Justinian I.: quem supplicas compellatur agnoscere
Vergil: sed coram agnoscere uultus uelatasque comas
Marcus Tullius Cicero: theophrasti discipulum possis agnoscere
Cicero: theophrasti discipulum possis agnoscere
Justinian I.: si fiscus bona agnoscere voluerit et
Justinian I.: in alienationum instrumentis agnoscere vel in permutationibus
Justinian I.: eam bonorum possessionem agnoscere quae antea
Justinian I.: modum nostrae donationis agnoscere et incunctanter praebere
Justinian I.: censum rei comparatae agnoscere nec licere
Justinian I.: per ipsum dominum agnoscere compellatur et ruralibus
Justinian I.: coheredem pro parte agnoscere praeses provinciae per
Tacitus: appellando alios agnoscere quosdam requirere
Justinian I.: nobis placuit agnoscere oportet itidem
Justinian I.: expensas nihil amplius agnoscere seu dependere cogantur
Justinian I.: ipse suum profiteatur agnoscere et ex animi
Justinian I.: modis omnibus agnoscere

Übersetzungen zu „agnoscere“

Lateinische Textstellen zu „agnoscere“

Alternative Quellen