Übersetzungen zu „solvere“

solvere (Verb): solvere, solvo, solvi, solutus; lösen; losbinden; befreien; auflösen; bezahlen; erfüllen; entrichten; ablegen (Schiff); Infinitiv, Präsens, Aktiv; 3. Person Plural, Indikativ, Perfekt, Aktiv; 2. Person Singular, Imperativ, Präsens, Passiv; 2. Person Singular, Indikativ, Futur I, Passiv; absolvo, absolvere, recingere, libertare, liberare

Lateinische Textstellen zu „solvere“

Justinian I.: tardius solvit quam solvere deberet minus solvere
Plinius Minor: laqueos si solvere negatur abrumpam
Justinian I.: nec ei solvere iure debitorem magnus
Horaz: iuvat dulci lyaeo solvere
Justinian I.: cum et solvere cogeris
Seneca Minor: involvuntur ab illis solvere malim et expandere
Justinian I.: pretium horum tibi solvere iulianum iubebit
Seneca Minor: istuc non posse solvere quod mihi
Justinian I.: pretium eorum necessario solvere debes
Justinian I.: iustam causam recusandi solvere eas non habet
Seneca Minor: postea docebis inplicta solvere ambigua distinguere
Justinian I.: ipsum sibi posse solvere non ambigitur
Justinian I.: si solvere tibi pecuniam delegatus
Justinian I.: quam cui solvere debuerint
Justinian I.: pecuniam an hominem solvere malit
Justinian I.: liberum fuit aliud solvere quam quod peteretur
Justinian I.: debiti paratus es solvere praeses provinciae
Seneca Minor: est contempsisse quam solvere
Justinian I.: domino rei aestimationem solvere possint
Justinian I.: sit debitum solvere compelletur
Justinian I.: per iudicem solvere vel iurare
Justinian I.: epistulam rector provinciae solvere vos pecuniam rei
Seneca Minor: beneficia bene solvere interdum autem
Sueton: illi pretio absumpto solvere nequirent
Ammianus: ipsa indictorum exordia solvere universa sine laxamento
Justinian I.: omnimodo cogendus est solvere
Justinian I.: annonas autem is solvere debet qui
Justinian I.: quis legum aenigmata solvere et omnibus aperire
Cicero: pecunia quam aratoribus solvere debuisti certis nominibus
Marcus Tullius Cicero: pecunia quam aratoribus solvere debuisti certis nominibus
Justinian I.: quod neglexerit palatium solvere sancimus
Justinian I.: cum enim interventor solvere compellatur et ipse
Seneca Minor: conatus est solvere
Justinian I.: aut aestimationem eius solvere
Justinian I.: iudicati eum compelli solvere sed tantummodo
Justinian I.: pupilli vel pupillae solvere sine tutore auctore
Justinian I.: facilius sit illud solvere quod maioris pretii
Justinian I.: nec impensam scripturae solvere paratus sis
Justinian I.: quamvis pro alio solvere possit mulier
Justinian I.: probatum fuerit solvere eum iubebit
Ovid: ferit nec crines solvere curat scindit
Justinian I.: gratia debitum universum solvere coactus es
Justinian I.: nam si solvere volens a suscipiente
Ovid: mihi dignoque nepoti solvere et ablatum terris
Justinian I.: curatori debitorem pupillarem solvere ut prius
Justinian I.: sed in partem solvere creditum illi
Tacitus: sequi maturasset solvere obsidium legionum eodem
Sallust: nominibus ex possessionibus solvere non possem et
Justinian I.: nactus pretium solvere
Ovid: tegi crinales solvere vittas serta

Übersetzungen zu „solvere“

Lateinische Textstellen zu „solvere“

Alternative Quellen