- Haec tibi identidem semper cavenda censebam, haec
- Sed illae quidem consiliatrices egregiae tuae tam
- Et cum termino sermonis pinnis in altum
- Psyche vero humi prostrata et, quantum visi
- Sed ubi remigio plumae raptum maritum proceritas
- Sed mitis fluvius in honorem dei scilicet
- Tunc forte pan deus rusticus iuxta supercilium
- Hircuosus deus sauciam psychen atque defectam, utcumque
- Verum si recte coniecto, quod profecto prudentes
- Ergo mihi ausculta nec te rursus praecipitio
- Luctum desine et pone maerorem precibusque potius
- Sic locuto deo pastore nulloque sermone reddito
- Sed cum aliquam multum viae laboranti vestigio
- Qua re cognita psyche nuntiari praesentiam suam
- Set cum primum, ut aeque placuerat, conscio
- Ac dum tanti boni spectaculo percita et
- Quo dolore statim somno recussus, ubi me
- Necdum sermonem psyche finierat, et illa vesanae
- Nec tamen ad illum locum vel satem
- Nam per saxa cautium membris iactatis atque
- Nec vindictae sequentis poena tardavit.
- Nam psyche rursus errabundo gradu pervenit ad
- Nec setius et ipsa fallacie germanitatis inducta
- Interim, dum psyche quaestioni cupidinis intenta populos
- Tunc avis peralba illa gavia quae super
- Ibi commodum venerem lavantem natantemque propter assistens
- Haec illa verbosa et satis curiosa avis
- At venus irata solidum exclamat repente: ergo
- Prome agedum, quae sola mihi servis amanter,
- Nec loquax illa conticuit avis, sed: nescio,
- Tunc indignata venus exclamavit vel maxime: psychen
- Nimirum illud incrementum lenam me putavit cuius
- Haec quiritans properiter emergit e mari suumque
- Sed utique praesumis nugo et corruptor et
- Velim ergo scias multo te meliorem filium
- Sed male prima a pueritia inductus es
- Cui saepius in angorem mei paelicatus puellas
- Sed iam faxo te lusus huius paeniteat
- Sed nunc inrisui habita quid agam.
- Quibus modis stelionem istum cohibeam.
- Petamne auxilium ab inimica mea sobrietate, quam
- At rusticae squalentisque feminae conloquium prorsus adhibendum
- Nec tamen vindictae solacium undeunde spernendum est.
- Illa mihi prorsus adhibenda est nec ulla
- Tunc iniuriae meae litatum crediderim cum eius
- Sic effata foras sese proripit infesta et
- Sed eam protinus ceres et iuno continantur
- At illa: opportune inquit ardenti prorsus isto
- Sed totis, oro, vestris viribus psychen illam
- Nec enim vos utique domus meae famosa
Seite: [1] [2] [3] [4] [5]
