Übersetzungen  ›  Vergil  ›  Aeneidos (II) (6)

• Quem non incusaui amens hominumque deorumque, aut
• Ascanium anchisenque patrem teucrosque penatis commendo sociis
• Stat casus renouare omnis omnemque reuerti per
• Principio muros obscuraque limina portae, qua gressum
• Inde domum, si forte pedem, si forte
• Ilicet ignis edax summa ad fastigia uento
• Procedo et priami sedes arcemque reuiso: et
• Huc undique troia gaza incensis erepta adytis,
• Pueri et pauidae longo ordine matres stant
• Ausus quin etiam uoces iactare per umbram
• Quaerenti et tectis urbis sine fine ruenti
• Obstipui, steteruntque comae et uox faucibus haesit.
• Tum sic adfari et curas his demere
• Non haec sine numine diuum eueniunt; nec
• Longa tibi exsilia et uastum maris aequor
• Illic res laetae regnumque et regia coniunx
• Non ego myrmidonum sedes dolopumue superbas aspiciam
• Iamque uale et nati serua communis amorem.
• Haec ubi dicta dedit, lacrimantem et multa
• Ter conatus ibi collo dare bracchia circum;
• Sic demum socios consumpta nocte reuiso.
• Atque hic ingentem comitum adfluxisse nouorum inuenio
• Undique conuenere animis opibusque parati in quascumque
• Iamque iugis summae surgebat lucifer idae ducebatque
• Cessi et sublato montis genitore petiui.

Seite: [1] [2] [3] [4] [5] [6]