Übersetzungen zu „sponte“

spons (Substantiv): sponte, f.; Willen; Trieb; Neigung; freier Wille; Antrieb; aus eigenem Antrieb; Ablativ Singular, Femininum; Dativ Singular, Femininum; Lokativ Singular, Femininum
sponte (Adverb): von selbst; freiwillig; aus eigenem Antrieb; spontan; aus eigenem Willen; Positiv

Lateinische Textstellen zu „sponte“

Ovid: ignesque parantur sponte sua patuisse fores
Sueton: expeditiones partim sponte suscepit partim
Cicero: monitore an sua sponte pervenerat
Marcus Tullius Cicero: quod te sua sponte delectet
Cicero: quod te sua sponte delectet
Sueton: antonio sponte et ingentis meriti
Lukrez: sponte sua nequeant liquidas
Marcus Tullius Cicero: monitore an sua sponte pervenerat
Ovid: sponte sua properant
Vergil: ad terram non sponte fluens
Apuleius: sic ignara psyche sponte in amoris incidit
Justinian I.: horum qui sponte processerit peccati
Cicero: si sua sponte venisset unam
Sueton: natalem eius sponte atque consensu biduo
Tacitus: sed oppidani portis sponte patefactis se suaque
Marcus Tullius Cicero: si sua sponte venisset unam
Justinian I.: factum sponte se praecipitantis innocenti
Tacitus: nec sponte antonii properatum
Livius: sortes sua sponte attenuatas unamque excidisse
Tacitus: movit senatu aut sponte cedere passus est
Seneca Minor: aliquando nobis nostra sponte veniendum est
Apuleius: oro sponte angorem istum tibi
Plinius Minor: me deceat vel sponte fecisse
Plinius Minor: rufus et quidem sponte quod dolorem
Cicero: quod iam tua sponte faciebas
Marcus Tullius Cicero: quod iam tua sponte faciebas
Vergil: italiam non sponte sequor
Marcus Tullius Cicero: an etiam tua sponte propensus es
Cicero: an etiam tua sponte propensus es
Sueton: de mausoleo sponte foribus patefactis
Seneca Minor: discordiam sua sponte in ista fertur
Livius: id utrum sua sponte fecerit an publico
Livius: quod mens sua sponte diuinat idem
Livius: et sua sponte apparebat tuta celeribus
Livius: adferre rei sua sponte ad eum mox
Titus Livius: id utrum sua sponte fecerit an publico
Titus Livius: quod mens sua sponte diuinat idem
Apuleius: amasio meque sponte asceam cruribus meis
Titus Livius: adferre rei sua sponte ad eum mox
Gaius Iulius Caesar: praemiis et sua sponte multi in disciplinam
Gaius Iulius Caesar: habuerunt sua sponte ad caesarem in
Caesar: praemiis et sua sponte multi in disciplinam
Caesar: habuerunt sua sponte ad caesarem in
Tacitus: nerviorum multitudinem sponte commotam ut pro
Juvenal: sponte tamen iuuenes imitantur
Tacitus: prohibuere foedissimam mortem sponte praevenire
Justinian I.: cum decurionatus honorem sponte susceperis albo
Ovid: nutritaque populus unda sponte sua natas ripis
Gaius Iulius Caesar: his cum sua sponte persuadere non possent
Justinian I.: tutores petiit et sponte periculum suscepit

Alternative Quellen

Andere Latein-Wörterbücher oder Suchmaschinen haben eventuell weitere Übersetzungen: